نام شعر: چه لذتی دارد...
نام شاعر: استاد مرتضی کیوان هاشمی (کیوان)
اميد و عشق به جانان، چه لذّتی دارد!
گذشتن از سر و از جان، چه لذّتی دارد!
اميدوار به الطافِ يار و صبحِ وصال
تحمّلِ شبِ هجران، چه لذّتی دارد!
در انتظار نشستن، به خويش پيچيدن
به شوق ديدن جانان، چه لذّتی دارد!
به ياد عهد جوانی، ز كوچه های خيال
عبور در شبِ باران، چه لذّتی دارد!
پس از شكستن يک توبه ی نصوح، زِ مِی
حضور در صفِ مستان، چه لذّتی دارد!
برای خسته ز راهی، به طولِ عمرِ دراز
وجودِ نقطه ی پايان، چه لذّتی دارد!
شكوهِ محفلِ انس و حضورِ يارِ قديم
دو بيت شعر زِ «كيوان»، چه لذّتی دارد!
