"ما اومدیم برای رفتن" فکر نمی کنم با این جمله کسی مخالفتی داشته باشه نهایتا ممکنه کسی معتقد باشه که ما برای رفتن نیومدیم ولی بالاخره یه روزی میریم.
با اعتقادات آدما هم کاری ندارم که یه عده به زندگی پس از مرگ از جنبه ی مذهبی اعتقاد دارند و عده ای هم منطق و تصورات خودشون رو دارند. مسئله مهم رفتنه! یه وقتا فکر میکنم آدما سرشون رو با هر چیزی دارن گرم می کنن که رفتنشون رو فراموش کنن. انگاری که هیچ وقت قرار نیست نباشن.
ته ناخودآگاهشون یه مفهوم ناشناخته ای به اسم مرگ هست که غبار گرفتتش اگر هم کسی بخواد بهش نزدیک بشه و گرد و خاکش رو پاک کنه بهش حمله میکنن. انگاری یه زخم قدیمیه که از ترس درد هیچ وقت حاضر به درمان نشدن. حالا برای فراموش کردن درد زخمشون حواسشون رو با هر چیزی پرت میکنن و تو نمیتونی بهشون بگی که زخمت داره عفونت میکنه...
