نه همیشه. به همین خاطر مهم است.
ما از یک بازیگر انتظار راست‌گویی نداریم. شغل او این است.
نوازندگان و دیگر اجراکنندگان نیز نقش بازی می‌کنند.
تعارفات اجتماعی ما را تشویق می‌کند تا لبخند زده و قدردانی کنیم. حتی در شرایطی که ممکن است صداقت تمام و کمالی وجود نداشته باشد.
از طرف دیگر، سازمان‌هایی مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) اصرار دارند که مدیر عامل حقایق را بیان کند. اتکا بر عبارت «شوخی کردم» دشوار است؛ آن هم در زمان تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری. از همین جهت انتظار داریم که سیستم قضایی و پزشکی بر اساس صداقت پایه‌گذاری شده باشند.
سازوکار شبکه‌های اجتماعی این‌گونه است که به ذهنیت پسا-حقیقت پاداش می‌دهند. در حقیقت سود آن‌ها در دروغ گفتن است. با بی‌شرمی و صرف‌نظر از عواقبی که دارد. دلایل محکمی برای نادرست قلمداد کردن این رویه وجود دارد.
تغییر موقعیت زمانی که انتظار حقیقت می‌رود وسوسه کننده بوده و به سختی می‌توان با آن کنار آمد.
لینک مرجع: https://seths.blog/2024/11/sincerity-is-expected/
