تویک جانممامانت رو همیشه همینطوری به خاطر میسپاریم، کنار تو و با قهوهای که تو یواشکی براش بردی تو بیمارستان.با عمیقترین همدردیها برای این فقدان جبرانِ ناپذیر.
گلرختابستان ۱۳۹۹
