کشور آلمان واقع در قاره اروپاست و نام رسمی آن جمهوری فدرال آلمان است. پایتخت این کشور قبلا شهر بن بوده است و هم اکنون برلین می‌باشد. برلین بزرگترین شهر آلمان است و با ۳ میلیون و هفتصد هزار شهروند ساکن در برلین، این شهر پر جمعیت ترین شهر آلمان نیز می‌باشد. وسعت آلمان 357022 کیلومتر مربع و جمعیت آن حدود ۸۳ میلیون نفر است. زبان رسمی این کشور زبان آلمانی است که شاخه ای از زبان های هندو-اروپایی است و به جز آلمان، در اتریش، سوئیس، لیختن اشتاین، لوکزامبورگ، بخشهایی از بلژیک و جنوب دانمارک هم صحبت می‌شود.
نام رسمی: جمهوری فدرال آلمان
پایتخت: برلین(3645000 نفر در سال 2019)
تاریخ وحدت دو آلمان: 1990/10/03
مساحت: 357022 کیلومترمربع(شصت و دومین کشور بزرگ دنیا)
جمعیت: 83002000 نفر در سال 2019(شانزدهمین کشور پرجمعیت دنیا)
نوع حکومت: جمهوری چند حزبی فدرال با دو مجلس قانونگذاری
رئیس حکومت: رئیس جمهور= فرانک والتر اشتاین مایر(از سال 2017)
رئیس دولت: صدر اعظم= آنگلا مرکل(از سال 2005)
زبان: آلمانی
واحد پول: یورو= 100 سنت، یک یورو= 275420 ریال(در 5 خرداد 1400)
شهرهای مهم: هامبورگ، مونیخ، کلن، فرانکفورت
نخستین حضور جامعهٔ انسانی در سرزمین امروزی آلمان به حدود ۱۳۰٬۰۰۰ تا ۲۳۰٬۰۰۰ سال پیش و انسان‌های نئاندرتال بازمی‌گردد. رمی‌ها نخستین گروه از انسان‌های متمدن بودند، که در آلمان ساکن شدند. تا سال ۸۰۰ میلادی آلمان حکومت مقتدری نداشت و مورد تاخت و تاز همسایه‌ها بود. در این سال شارلمانی توانست کشورهای رم را متحد کند، اما این اتحاد کوتاه مدت بود. از سرزمین‌های زیر فرمان او سه پادشاهی شکل گرفت، که یکی از آن‌ها به آلمان امروزی انجامید. نخستین پادشاه آلمانی‌زبان در این سرزمین، لودویگ شاه آلمانی بود. دیگر کشورها از آن پس، مردم این سرزمین را با زبان آلمانی می‌شناختند. پس از این دوره حکومت به امپراتوری مقدس روم رسید، این دوره که بیشتر سده‌های میانه را در بر می‌گیرد، با قدرت گرفتن کلیسای کاتولیک همراه بود. ظهور کلیسای پروتستان و مارتین لوتر را می‌توان از رویدادهای مهم آن زمان برشمرد. پس از آن در اوایل قرن ۱۹ام امپراتوری پروس از اتحاد مناطق آلمانی در کنگره وین شکل گرفت. با پایان جنگ جهانی اول، قیصر مجبور به استعفا شد، این دوره تا برآمدن فاشیسم را دوران جمهوری وایمار می‌نامند. با بدتر شدن وضعیت اقتصادی در آلمان پس از جنگ جهانی اول و گسترش نژادپرستی، حزب نازی در این کشور به قدرت رسید. این حزب تا پایان جنگ جهانی دوم و شکست آلمان در این کشور حاکم بود. پس از جنگ جهانی دوم، کشور آلمان، به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد، تا در سال ۱۹۹۰ آلمان غربی و آلمان شرقی متحد شده و جمهوری فدرال آلمان را تشکیل دهند.
آلمان واقع در اروپای مرکزی و در کل با ۱۰ کشور مرز مشترک دارد. به طوری که همسایه های غربی آلمان، فرانسه، هلند، لوکزامبورگ و بلژیک هستند و از جنوب با اتریش و سوئیس همسایه است. همسایه های شرقی آلمان نیز لهستان و جمهوری چک هستند. دانمارک، دریای بالتیک و دریای شمال هم در شمال آلمان قرار دارند.
آب و هوا در همه جای آلمان یکسان نیست. در سواحل و در غرب آلمان در زمستان هوا خیلی سرد و در تابستان خیلی گرم نمی‌باشد. اما در شرق و در بایرن، آب و هوا دارای اقلیم قاره ای است و تابستان گرم و زمستان سرد است. همچنین در تابستان نیز رعد و برق های مکرر دیده می‌شود. همچنین بارش برف در جنوب و شرق نسبت به مناطق دیگر بیشتر است. در ماه آوریل، تغییرات آب و هوایی اغلب در سراسر آلمان یکسان است و یک روز آفتابی و شاد و روز بعد از آن ابری و بارانی است و بعد از آن خورشید دوباره می درخشد. گاهی اوقات حتی در ماه آوریل بارش برف نیز اتفاق می‌افتد. یک ضر‌ب المثل آلمانی از آب و هوای آوریل می گوید: آوریل چه می خواهد؟!
آلمان دارای ۱۶ ایالت می‌باشد و نظام سیاسی حاکم بر کشور، جمهوری فدرال دموکراتیک پارلمانی است. به طوری که ایالت‌ها مجاز هستند در بسیاری از موارد مستقل از حکومت مرکزی تصمیم گیری کنند. آلمان و ایران از حدود ۵۰۰ سال پیش تا کنون با یکدیگر روابط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی داشته‌اند و هر چند در طول دوران مختلف دچار فراز و نشیب‌هایی شده باشند، اما هیچ گاه این روابط به صورت کامل قطع نشده و آلمان مهمترین شریک اقتصادی ایران در اروپا است. در حال حاضر ایرانیان زیادی هر ساله با اهداف تحصیلی و کاری به صورت قانونی وارد این کشور می‌شوند.
آلمان از نظر علمی و اقتصادی یکی از قدرت های جهانی محسوب می‌شود و عضو سازمان ملل، G8، ناتو و گروه پنج نیز می‌باشد. بر اساس بررسی های سال ۲۰۱۹، آلمان با ۳.۸۶ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی، چهارمین کشور جهان از نظر قدرت صنعتی و اقتصادی است. علاوه بر این، آلمان در سراسر جهان مقام اول را از نظر صادرات محصولات مختلف به خارج از کشور دارد؛ به طوری که بیشتر شرکت‌های آلمانی وابسته به تجارت خارجی هستند و تا یک سوم درآمد خود را از صادرات تامین می‌کنند. محصولات صادراتی آلمان در بخش های مختلفی از جمله خودروسازی، الکتروتکنیک، ماشین‌سازی و شیمی است. آلمان علی رغم اینکه به زوج های جوان و فرزندان آن‌ها، امکانات مالی، تحصیلی و بیمه ای با کیفیتی ارائه می‌کند، اما همچنان با مشکل رشد منفی جمعیت دست و پنجه نرم می‌کند و همین عامل باعث شده است تا درهای خود را به روی متخصصان خارجی بگشاید. سیاستی که با توجه به فرصتهای شغلی فراوان و متنوع این کشور هم به نفع مهاجران است و هم به نفع حاکمیت و منافع ملی آلمان؛ در جهت اینکه همچنان بتواند قدرت اول اقتصادی-صنعتی اروپا باقی بماند.
بالاترین میزان حضور اتباع خارجی در ایالت‌های هامبورگ، هسن، برلین و بادن-وورتمبرگ است. اتباع خارجی در ایالت‌های جدید کمتر از ۲ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. حدود ۱۹٪ جمعیّت آلمان، از خانواده‌های مهاجر هستند یا خود مهاجر بوده‌اند. هامبورگ بالاترین میزان مهاجران را به خود اختصاص داده‌است. جمعیت مهاجران این ایالت به نسبت کل جمعیت حدود ۳۰٪ است. جامعهٔ مهاجر آلمان از ۱۷٬۹٪ از ترک‌های آلمان، ۱۳٬۱٪ لهستانی‌ها، ۸٬۷٪ روس‌ها، ۸٬۲ قزاق‌ها و ۵٬۳٪ ایتالیایی‌تباران تشکیل شده‌است.
منابع: ویکی پدیا، سایت ویزا موندیال
درود بر انسانیت
پست های مرتبط:
