با جستجویی ساده در میان مهارت‌های موردنیاز برای فعالیت به‌عنوان یک مدیرمسئول یا مالک محصول می‌توان دید که یکی از مهارت‌های کلیدی برای فعالیت در این حوزه توانایی اولویت‌بندی بک‌لاگ‌های محصول هست.
بک‌لاگ‌ها در حقیقت معرف یک نیاز کسب‌وکار و ذی‌نفعان آن هستند که باید تبدیل به یک نرم‌افزار کارا طی یک یا چند اسپرینت بشوند پس اهمیت دارد که بتوانیم این نیازها را طوری اولویت‌بندی کنیم که رضایت ذی‌نفعان محصول و کسب‌وکار جلب بشود.
مدل‌های مختلفی برای اولویت‌بندی بگ لاگ‌های محصول وجود دارد که در این سری از مطالب قصد دارم آن‌ها را معرفی کنم. در کنار معرفی این مدل‌ها تجربه شخصی خودم را هم در اجرای این مدل‌ها در محصولاتی که داشتم بیان می‌کنم تا تیم‌های محصول بتوانند بهترین تصمیم را برای انتخاب یک مدل بگیرند. در این قسمت به مدل نمره دهی RICE می‌پردازیم.
مدل RICE
یکی از مدل‌های مطرح در این حوزه مدل RICE است. در این مدل با استفاده از درنظرگرفتن چهار عامل سعی می‌شود تا به هر بک‌لاگ محصول نمره‌ای کمی تعلق بگیرد تا براین‌اساس عمل اولویت‌بندی صورت بگیرد. این چهار عامل عبارت‌اند از:
اولین عامل در تعیین امتیاز RICE برای بک‌لاگ این است که درک کنید که ویژگی جدید در محصول در یک بازه زمانی معین به چند نفر خواهد رسید. برای این منظور باید تعریف مناسبی از دسترسی و بازه زمانی موردنظر برای سنجش این موضوع داشت. می‌توان هر دوره زمانی را انتخاب کرد (یک ماه، یک‌فصل یا یک سال). امتیاز دستیابی عددی خواهد بود که تخمین زده‌اید. به‌عنوان‌مثال، اگر انتظار دارید که ویژگی جدید محصول شما در سه‌ماهه آینده به 200 مشتری جدید منجر شود، امتیاز دسترسی شما 200 است.
تأثیر می‌تواند معرف یک هدف کمی باشد، مانند نرخ تبدیل مشتری‌های جدید در مواجه با ویژگی جدید محصول، یا یک هدف کیفی‌تر مانند افزایش رضایت مشتریان فعلی که از محصول استفاده می‌کنند. می‌توان از روش زیر معیارهای کیفی تأثیر را به مقادیر کمی تبدیل کرد.
3 = تأثیر عظیم
2 = تأثیر زیاد
1 = تأثیر متوسط
0.5 = تأثیر کم
0.25 = کمترین تأثیر
این فاکتور معرف میزان اعتماد و اطمینان از مقادیر داده شده برای هر سه فاکتور دیگر در مدل RICE است. اگر داده‌ها و تجربه‌های گذشته پشتیبانی خوبی از تصمیم داشته باشند می‌توان نمره اطمینان خوبی را در نظر گرفت.
می‌توان از مقادیر گسسته زیر برای نمره دهی به این فاکتور استفاده کرد.
100% = اعتمادبه‌نفس بالا
80% = اطمینان متوسط
50% = اعتمادبه‌نفس پایین
اگر به امتیاز اطمینان زیر 50 درصد رسیدید، این بک‌لاگ را یک ایده غیر قابل تحقق در نظر بگیریم و بی‌خیالش بشویم.
تمام عواملی را که تا این مرحله موردبحث قرارگرفتن نشان‌دهنده اعداد در صورت معادله امتیازدهی RICE هستند اما تلاش در مخرج معادله قرار گرفته است. به‌عبارت‌دیگر، اگر RICE را به‌عنوان یک تجزیه‌وتحلیل هزینه و فایده در نظر بگیرید، سه جزء دیگر همه مزایای بالقوه هستند درحالی‌که تلاش امتیاز واحدی است که هزینه‌ها را نشان می‌دهد. تلاش کمی در این مدل شبیه به امتیازدهی است. شما به‌سادگی تعداد کل منابع (محصول، طراحی، مهندسی، آزمایش و غیره) موردنیاز برای تکمیل ابتکار را در یک دوره زمانی معین (معمولاً "نفر - ماه") برآورد می‌کنید و این امتیاز شما است. به‌عبارت‌دیگر، اگر تخمین بزنید که یک پروژه در مجموع سه نفر - ماه طول بکشد، امتیاز تلاش شما 3 خواهد بود.
معادله RICE
تجربه شخصی استفاده از این مدل:
مزیت این مدل را می‌توان در به‌دست‌آوردن یک عدد کمی برای امتیاز دانست زیرا بر اساس این عدد می‌توان به‌سادگی بک‌لاگ‌ها را اولویت‌بندی کرد.
از سوی دیگر سختی اجرای مدل تخمین پارامترهای کمی آن می‌باشد که می‌توان با برگزاری جلسات تخصصی با سایر تیم‌های شرکت مانند تیم بازاریابی یا تحقیق و توسعه به آن‌ها دست پیدا کرد.
در انتها قالب اکسل برای استفاده از این مدل برای استفاده شما عزیزان قرار داده شده است.
