همه ما آدمهای هستیم با خواسته های بسیار زیاد که هر روز بهشون فک میکنیم و توی ذهنمون باهاشون زندگ میکنیم و بارها آه و افسوس میکشیم که ای کاش !
و به خیال خودمون داریم برای رسیدن به این آه و افسوس ها تلاش میکنیم ولی زهی خیال باطل .
هر جا هم میشینیم شروع میکنیم به غر زدن که ای بابا ما که هر چی دویدیم به جایی نرسیدیم و هر چی هم بدویم هم به جایی نمیرسیم .
آره با این فرمونی که ما گرفتیم قطعا به جایی نمیرسیم . اصلا به کجا مگه قراره که برسیم ؟ به خواسته هامون ؟ اصلا کدوم خواسته ها ؟ همون آرزوهای پوچ و الکی؟ برای یکبار هم که شده ببینیم خواستمون از زندگی چیه ؟ برای چی داریم مثلا تلاش میکنیم ؟ اصلا بابا کجای کاریم ؟
دوست من بدونیم اینو که اگه خواسته ای رو مکتوبش نکردیم توهم و آرزوی واهی بیش نیست . اگه برای رسیدن بهش کوچیکش نکردی و همچنان مثل یه غول توی ذهنته اصلا رسیدن بهش رو فراموش کن . تلاشی که داری میکنی واقعا برای چیه؟ برای گذروندن روزمرگی یا نه برای رسیدن به اون هدف لعنتیه که مکتوبش نکردی ؟
اصلا بیا یه کاری رو با هم انجام بدیم . نظرت چیه ؟
بیا برای 3 روز تمام کارهایی رو که در طول روز میکنی بشین بنویس . تمامشو . از خواب پاشدن ، دستشویی رفتن ، سر کار رفتن و همه رو با مدت زمانی که صرف انجام اون کارا کردی . میدونم الان داری میگی برو بابا ! یعنی حتی حاضر نیستی که این کار رو انجام بدی چون میترسیم ازینکه دستمون برای خودمون رو بشه که ما اصلا برای رسیدن به خواسته هامون تلاشی نمیکنیم و باعث بشه از توهمی که سالهاست که داریم باهاش لذت میبریم بیاییم بیرون .
آخه وقتی این 3 روز میگذره و میشینی به این نوشته ها و تمام وقتهایی که تلف کردی نیگاه میکنی تازه میفهمی که زرشک !!!
پس کو اون زمانایی که باید برای هدفم میذاشتم پس کو اون هدفی که باید براش تلاش کنم شاید یک تلنگری بخوریم که وقتشه که یه تغییری بدی تو سیستم زندگی .
البته همیشه به این فجاعت نیست و وقتی میبینی که بیشتر تایم این 3 روز رو داشتی برای اون خواستت تلاش میکردی انرژی میگیری و سعی میکنی که با همین فرمون بلکه با تلاش بیشتر بری جلو .
آره دوست من از توهم تلاش بیاییم بیرون و با واقعیت ِ نحوه زندگی کردنمون روبرو شیم تا شاید بتونیم یکم حداقل یکم تو مسیر خواسته هایی که یک عمر دارم باهاشون تو ذهنمون ور میریم قرار بگیریم .
