با غلطک از روی دیگران رد نشویم!

این مطب در مورد اهمیت سکوت کردن و گوش دادن برای مدیر محصول است و نکات کاربردی را مطرح می کند که حتی در زندگی عادی هم مفید است.

مهمترین نکاتی که در این مطلب مطرح شده است:

اگر دو چیز وجود دارد که می توانم قطعاً بهبود بخشم، می توانم بگویم که این توانایی من در "سکوت کردن" و "گوش دادن" است. خیلی اوقات، من این اشتباه را مرتکب شده ام که به حرف های طرف مقابل گوش ندهم. درعوض، به این فکر می‌کنم که خودم چه بگویم یا فرضیاتی می‌سازم، و به طور کامل یا غلطک از روی طرف مقابل رد شده ام...

با نگاهی به گذشته، حدس می‌زنم ناتوانی من در گوش دادن، ارتباط نزدیکی با تمرکز من بر محصول دارد تا بر روی افراد. این تمرکز در واقع به این معنی بود که من بیشتر به محصولات اهمیت می‌دهم و کمتر به ایجاد روابط با مردم اهمیت می‌دهم. به عنوان مثال، گاهی اوقات احساس می‌کردم که ذینفعان داخلی بیشتر یک عامل مزاحم هستند که تنها هدفشان جلوگیری از توسعه محصول است. خوشبختانه، من دیگر به این دیدگاه پایبند نیستم و متوجه شده ام که همکاری برای ساختن محصولات عالی چقدر حیاتی است.

به‌جای نتیجه‌گیری عجولانه یا دریافت دو سنت، یاد گرفته‌ام قبل از اینکه تصمیم بگیرم چیزی بگویم یا به سادگی گوش کنم، نفس بکشم و سکوت کنم. سعی می‌کنم پیوسته به خودم یادآوری کنم که هر بار که گوش دادن را فراموش کنم، فرصت درک آنچه طرف مقابل را هدایت می‌کند از دست می‌دهم.

در مقابل میل به نشان دادن میزان باهوشی خود مقاومت کنید - مدیر اجرایی و سرمایه‌گذار مشهور فناوری بیل کراوز در طول جلسات «DNT» را در دفترچه یادداشت خود یادداشت می‌کرد. "DNT" مخفف "Do Not Talk" بود، و او از آن به عنوان ابزاری عملی برای جلوگیری از گفتن چیزی یا نشان دادن چقدر باهوش استفاده کرد. یانگ همچنین نکات خوبی در مورد چگونگی جلوگیری از حرف زدن یا گفتن زیاد ارائه می دهد

همدلی - هم درونی و هم بیرونی - بسیار مهم است. مکث و گوش دادن اولین ابزار شما در مسیر توسعه همدلی است. بله، به اشتباهات مرتکب و افرادی که در گذشته به دلیل عدم همدلی آنها را ناراحت کرده ام نگاه می کنم، اما احساس می کنم از آن زمان تاکنون چیزهای زیادی یاد گرفته ام (در حالی که قدردانی می کنم که هنوز راه زیادی در پیش دارم. ). اگر می خواهید شروع به توسعه و نشان دادن همدلی بیشتری کنید، خواندن «همدلی عملی» نوشته ایندی یانگ و «گوش دادن فعال» توسط جاش گیبسون و فاین واکر را به شدت توصیه می کنم.