امنیت توی جمعیته، توی با هم بودن. اگه تنها باشی، هر کسی هر کاری بخواد باهات میکنه. مدافعی نداری. راحت میتونن گولت بزنن. میتونن بدزدنت و هر بلایی میخوان سرت بیارن چون تو همه چیو تو خودت میریزی. بهترین سوژه برای سوء استفاده هستی.
ولی، چرا من تمام این مدت تنهایی رو ترجیه میدادم؟ توی کتاب «آناتومی تنهایی» خوندم که یکی از عوامل تنها بودن، شرم از خوده. فکرشو که میکنم وقایع زندگیم توی چند سال گذشته طوری بوده که نتونم خود واقعیم باشم یا دوست داشته باشم خودمو. برای امنیتم، دور و برم رو با کتاب پر میکردم. میگن دانش، قدرته. حداقل کاری که میتونستم رو انجام دادم. الان میفهمم چقدر مسیر زندگیم فرق کرده و چقدر هر روز رشد میکنم.
