برای حل هر تعارض نیاز داریم به سه سوال اساسی پاسخ بدهیم:
پس از تشخیص تعارض و علل آن، نکته کلیدی در مدیریت تعارض، انتخاب استراتژی و سبک مناسب است. پنج سبک اصلی برای مدیریت تعارض به کار میرود. ارائه تمثیل از حیوانات کمک میکند تا تفاوت سبکها را بهتر به یاد داشته باشید.
انتخاب این سبک به افراد کمک می کند تا به گونه ای کنار هم کار کنند که همه برنده باشند. یعنی هم روابط با دیگران هم منافع خود مهم است و حل تعارض به سود طرفین خواهد بود، با وجود مزایای این روش، تلف شدن زمان و تضعیف توان و انرژی افراد از معایب آن است.جغد بخاطر دانایی و هوشیاری که دارند این روش را انتخاب میکنند.
انتخاب این سبک بدین معناست که فرد به طور یکطرفه علایق و خواستههای خود مقدم بر خواستههای دیگران میداند . این روش ممکن است تعارض را به طور موقت حل کند اما در استفاده از آن باید محتاط بود چرا که ممکن است تعارض را افزایش دهد و بازنده را به اقدامات تلافی جویانه وادار سازد.
وقتی افراد احساس میکنند هم هدفهای خودشان هم ارتباط با دیگران برای آنها اهمیتی ندارد ممکن است به راحتی از تعارض کنار بکشند. از این شیوه معمولا زمانی استفاده میشود که موضوع پیش پا افتاده و جزئی باشد و درگیر شدن در تعارض به صدمات زیادی منجر شود. البته همانطور که لاک پشت تا ابد نمیتواند در لاک خود پنهان بشود اجتناب در تعارض نیز همیشگی نیست.
افرادی که این سبک را انتخاب می کنند از علایق و خواستههای خود می گذرند و به دیگران اجازه میدهند به خواستههایشان دست پیدا کنند. در واقع تمرکز این سبک بر حفظ روابط شخصی با دیگران است. البته ممکن است با این روش ما اعتبار و نفوذ آنی خود را از دست بدهد.
زمانی از این روش استفاده می شود که به دنبال بدست آوردن تمام خواستهها و علایق خود نیستند، یعنی ارضای برخی نیازها برایشان کافی است. در این روش ، انعطاف پذیری، مبادله و مذاکره جایگاه ویژهای دارند.
انتخاب استراتژی و سبک مدیریت تعارض، بستگی به اعتماد به نفس فرد، میزان شناخت او از خواستهها و اهداف طرف مقابل، میزان اطلاعات موجود و قابل افشا درباره طرفین و حس همکاری و مشارکت آنها دارد.