اگرچه خشم یک احساس کاملاً طبیعی است، اما وقتی از کنترل خارج شود، روزتان را خراب می‌کند و کمتر کسی ممکن است بعد از بروز خشم احساس خوبی داشته باشد. ممکن است شما واقعا دلیل موجهی برای بروز خشم داشته باشید، اما برای جلوگیری از رسیدن به آن نقطه بدون بازگشت، چه می‌توان کرد؟
استیسی بی. داترز، دکترای روانشناسی بالینی و مدیر آزمایشگاه تحقیقات رفتاری زیستی در دانشگاه کارولینای شمالی، در این مورد راهکارهای زیر را داده است:
راهی برای کاهش سرعت عکس‌العمل پیدا کنید
برای متوقف کردن مارپیچ خشم، باید بین احساسات و اعمال خود فاصله ایجاد کنید. به عبارت دیگر، قطع کردن واکنش خودکارِ خود به خشم، قبل از اینکه کاملاً بر رفتار شما تأثیر بگذارد، می‌تواند مفید باشد. مدیتیشن‌های مختصر (مانند ۱۰ دقیقه یا کمتر) یا تمرینات تنفسی هدایت شده یکی از راه‌های انجام این کار است، اما اگر تمایلی به این توصیه ندارید، سعی کنید کمی راه بروید. فعالیت بدنی باعث کاهش خشم می‌شود و به شما این امکان را می‌دهد که فراتر از آن احساسات اولیه خشم، در مورد موقعیت فکر کنید.
ریشه‌های خشم خود را شناسایی کنید
می‌توانید از خود بپرسید که چرا واقعاً ناراحت هستید. ما به جای اذعان به آنچه واقعاً در درون ما می‌گذرد، آن را به سمت بیرون جهت می‌دهیم و تبدیل به خشمش می‌کنیم. آیا از اینکه آن افزایش حقوق مورد انتظار را دریافت نکردید عصبانی هستید؟ شاید خشم شما را از احساس عزت نفس پایین محافظت می‌کند یا شاید از اینکه شریک زندگی‌تان تمام روز تماس‌ها یا پیامک‌های شما را پاسخ نداده عصبانی شده‌اید؟ در این صورت، خشم شما ممکن است شما را از ترس ناخوشایندی محافظت کند. ترسی که به شما گوشزد می‌کند آنها واقعاً شما را دوست ندارند یا به طور کلی دوست‌داشتنی نیستید. شناسایی این احساسات و کلاه خود را قاضی کردن می‌تواند گام مهمی برای آرام شدن شما باشد.
درد دل کنید!
هنگامی که درک بهتری از احساسات اولیه‌ای که در زیر خشم شما نهفته است به دست آورید، به اشتراک گذاشتن آنها با شخص دیگری می‌تواند بسیار مفید باشد. با این حال، اگر از یکی از نزدیکان خود عصبانی هستید، احتمالاً بهترین زمان برای در میان گذاشتن احساسات خود با او نیست. در عوض، صبر کنید تا کمی بگذرد تا در فضای آرام‌تری قرار بگیرید و بتوانید احساس خود را بهتر بیان کنید.
اگر اغلب دوره‌های خشم را تجربه می‌کنید، دکتر داترز همچنین توصیه می‌کند که یک دفترچه یادداشت روزانه قدردانی داشته باشید یا به سادگی به چند چیز فکر کنید که بابت آنها خشنود هستید؛ زیرا احساس خشم و قدردانی متضاد هم هستند و با هم و در آن واحد در یک ذهن نمی‌گنجند!
