حالا که خیلیامون خطر جنگ با اسرائیل رو بیخ گوشمون حس میکنیم، جالبه که بدونید خیلیا این وسط، درباره این قضیه جوک میسازن و شوخی میکنن. شاید باورتون نشه ولی این رفتار یه دلیل علمی داره. پس این مقاله رو بخونین تا بیشتر با قضیه اشنا بشین.
واکنشهای رایج و ناخودآگاه انسان در برابر اضطراب، چیا هستن؟
16 واکنش رایج در برابر اضطراب:
1. انکار: انکار واقعیتی ناخوشایند یا تهدیدآمیز است. فرد ممکن است اصلاً به دنبال شغل جدید نرود و وانمود کند که همه چیز خوب است، علی‌رغم اینکه به تازگی شغل خود را از دست داده است.
2. فرافکنی: نسبت دادن افکار، احساسات یا انگیزه‌های ناخواسته به شخص دیگر. دانش‌آموزی که در امتحان تقلب کرده است، ممکن است معلم را به سوگیری علیه او متهم کند.
3. جابجایی: هدایت احساسات شدید (مانند خشم یا اضطراب) به سمت فرد یا موضوعی دیگر. فردی که از رئیس خود عصبانی است، ممکن است سر همسر یا فرزند خود داد بزند.
4. سرکوب: نگه داشتن افکار یا خاطرات ناخواسته در ناخودآگاه. فردی که مورد سوء استفاده قرار گرفته است، ممکن است هیچ خاطره‌ای از آن تجربه نداشته باشد.
5. واپس‌روی: بازگشت به الگوهای رفتاری یا تفکر دوران کودکی. فردی که در روابط صمیمی دچار اضطراب می‌شود، ممکن است به رفتارهای وابسته یا لوس شدن مانند یک کودک متوسل شود.
6. والایش: هدایت انرژی غرایز به سمت فعالیت‌های قابل قبول اجتماعی. فردی که احساسات پرخاشگرانه دارد، ممکن است به ورزش‌های رزمی یا نوشتن داستان‌های جنگی بپردازد.
7. تقسیم‌بندی: جدا کردن بخش‌های مختلف شخصیت یا تجربه از یکدیگر. فردی که دارای اختلال شخصیت چندگانه، ممکن است هویت‌های متفاوتی داشته باشد که در مواقع مختلف ظاهر می‌شوند.
8. انفصال: جدا کردن خود از افکار، احساسات یا خاطرات ناخواسته. فردی که در صحنه تصادف بوده است، ممکن است احساس کند که از بدن خود جدا شده است.
9. منطقی‌سازی: توجیه رفتار غیرقابل قبول با دلایل منطقی (غیر واقعی). فردی که مرتباً دیر به سر کار می‌رسد، ممکن است به ترافیک یا مشکلات خانوادگی به عنوان بهانه‌ای برای دیر رسیدن خود اشاره کند.
10. طنز: استفاده از شوخی برای کاهش تنش، اضطراب و ناراحتی. فردی که در یک مصاحبه شغلی مضطرب است، ممکن است از چند جوک برای شکستن یخ و آرام کردن خود استفاده کند.
11. رهایی از طریق تخیل: غرق شدن در افکار و رویاپردازی‌های خوشایند برای فرار از واقعیت اضطراب‌آور.
12. سوء مصرف مواد: استفاده از الکل، مواد مخدر یا داروها برای بی‌حسی یا فرار از احساسات اضطراب‌آور.
13. پرخوری: خوردن بیش از حد به عنوان راهی برای مقابله با احساسات دشوار مانند اضطراب.
14. انزوا: کناره‌گیری از تعاملات اجتماعی و فعالیت‌ها برای اجتناب از موقعیتهای اضطراب‌آور.
15. بی‌قراری: ناتوانی در آرام ماندن یا تمرکز به دلیل اضطراب.
16.شوخی:استفاده از شوخی برای کاهش تنش، اضطراب و ناراحتی یک روش رایج است.
بله! شوخی می‌تواند یکی از واکنشهای دفاعی در برابر اضطراب باشد.
این کار می‌تواند به چند طریق عمل کند:
با این حال، مهم است که از شوخی به شیوه‌ای سالم و مناسب استفاده شود.
استفاده از شوخی برای تحقیر، تمسخر یا آزار دیگران می‌تواند مضر باشد.
همچنین، استفاده بیش از حد از شوخی می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات عمیق‌تر سلامت روان باشد.
در اینجا چند نمونه از نحوه استفاده از شوخی به عنوان یک مکانیسم دفاعی در برابر اضطراب آورده شده است:
اگر نگران نحوه استفاده از شوخی خود هستید، مهم است که با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید.
آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا تعیین کنید که آیا شوخی شما یک مکانیسم دفاعی سالم است یا خیر و در صورت نیاز به شما کمک میکنند تا راه‌های سالم‌تری برای مقابله با اضطراب خود پیدا کنید.
توجه: استفاده از واکنشهای دفاعی تا حدی طبیعی و سالم است. با این حال، استفاده افراطی یا ناسالم از این مکانیسم‌ها می‌تواند منجر به مشکلات در روابط، شغل و سلامت روان شود.
استفاده از شوخی و طنز در موقعیتهای اضطراب‌زای اجتماعی در بین ایرانیان رایج است و دلایل مختلفی برای این موضوع وجود دارد:
1. کاهش تنش: شوخی می‌تواند به عنوان یک مکانیسم دفاعی برای کاهش تنش و اضطراب عمل کند. با خنداندن خود و دیگران، افراد می‌توانند از شدت موقعیت کم کنند و احساس آرامش بیشتری داشته باشند.
2. ایجاد صمیمیت: طنز می‌تواند راهی برای ایجاد صمیمیت و ارتباط با دیگران در موقعیتهای اجتماعی باشد. با به اشتراک گذاشتن یک جوک یا داستان خنده‌دار، افراد می‌توانند یخ را بشکنند و با یکدیگر راحت‌تر ارتباط برقرار کنند.
3. انحراف توجه: شوخی می‌تواند به عنوان راهی برای انحراف توجه از موقعیت اضطراب‌زا عمل کند. با تمرکز بر روی خنده و سرگرمی، افراد می‌توانند از فکر کردن به نگرانی‌ها و اضطراب‌های خود دوری کنند.
4. نشان دادن هوش و ذکاوت: در فرهنگ ایرانی، شوخ طبعی و ذکاوت اغلب با یکدیگر مرتبط هستند. با استفاده از طنز در موقعیتهای اجتماعی، افراد می‌توانند هوش و ذکاوت خود را به نمایش بگذارند و خود را فردی جذاب و جالب نشان دهند.
5. مقابله با سختی‌ها: طنز می‌تواند راهی برای مقابله با سختی‌ها و چالش‌های زندگی باشد. با خندیدن به خود و موقعیت، افراد می‌توانند با مشکلات کنار بیایند و دیدگاه مثبتی به زندگی داشته باشند.
6. حفظ عزت نفس: شوخی می‌تواند راهی برای حفظ عزت نفس در موقعیتهای دشوار باشد. با به تمسخر گرفتن خود یا موقعیت، افراد می‌توانند از احساس شرم و خجالت خود بکاهند.
7. ابراز احساسات: طنز می‌تواند راهی برای ابراز احساسات دشوار مانند اضطراب، خشم یا ناراحتی باشد. با استفاده از شوخ طبعی، افراد می‌توانند احساسات خود را به گونه‌ای بیان کنند که برای خود و دیگران قابل قبول باشد.
8. ایجاد فضای مثبت: شوخ طبعی می‌تواند به ایجاد فضای مثبت و شاد در جمع کمک کند. با خندیدن و شوخی کردن، افراد می‌توانند به دیگران نیز روحیه بدهند و از تنش و اضطراب جمع بکاهند.
9. رهایی از یکنواختی: طنز می‌تواند راهی برای رهایی از یکنواختی و کسالت در موقعیتهای اجتماعی باشد. با به اشتراک گذاشتن یک داستان خنده‌دار یا جوک، افراد می‌توانند به جمع تنوع ببخشند و آن را سرگرم‌کننده‌تر کنند.
10. نشان دادن اعتماد به نفس: استفاده از طنز در موقعیتهای اجتماعی می‌تواند نشان‌دهنده اعتماد به نفس فرد باشد. با شوخی کردن و خندیدن، افراد نشان می‌دهند که از خود و توانایی‌های خود مطمئن هستند.
توجه: استفاده از شوخی در موقعیتهای اجتماعی، تا زمانی که به دیگران آزاری نرساند و توهین‌آمیز نباشد، می‌تواند یک راهکار سالم و مثمر ثمر برای مقابله با اضطراب و ایجاد صمیمیت باشد
