مجموعه داستان‌های جمشید محبی - ویرگول

مجموعه داستان‌های جمشید محبی

نیای من ماهی کوچکی بود که روزی در تلاطم امواج خروشان مُرد. خودم اما مثل سامورایی سخت‌جانی که هر چه بر او تیر می‌زنند، فرو نمی‌افتد؛ ایستاده‌ام و زُل زده‌ام توی چشم زندگی/ نویسنده، خبرنگار و روانشناس

داستان| اگه از دستت بدم، چی میشه؟

داستان| اگه از دستت بدم، چی میشه؟

ما داشتیم نمایشنامه‌ی «داستان خرس‌های پاندا به روایت یک ساکسیفونیست که...

داستان| دغدغه‌ی قابل درک پسرِ سفیدِ بلند با شانه‌های پهن

داستان| دغدغه‌ی قابل درک پسرِ سفیدِ بلند با شانه‌های پهن

آن روز که آنجا در گوشه‌ی دنج سالن اصلی دفتر محل کار مشترک‌مان، داشتیم...

داستان| مردی که دیدم پارک را آب می‌داد

داستان| مردی که دیدم پارک را آب می‌داد

مردی را دیدم با موهایی به پریشانی موهای سر «تیم برتون» که پارک کوچکی ر...

داستان| مهتاب در کافه

داستان| مهتاب در کافه

داشتم دلمرده ویژه‌نامه فرهنگی، ادبی آخر هفته‌ی گذشته‌ی یکی از روزنامه‌...

داستان| یک جور آشنایی لعنتی

داستان| یک جور آشنایی لعنتی

همان‌طور که می‌توانستم این قصه را هر جور دیگری غیر از حالت فعلی آغاز ک...

داستان| من؛ اعتراض بخش زنانه‌ی کوچه

داستان| من؛ اعتراض بخش زنانه‌ی کوچه

عیب بزرگ خانه‌ی ما این بود که چون همه‌ی پنج خانه‌ی قبلی تا سرِ کوچه...

داستان| زنی که درخت بود

داستان| زنی که درخت بود

همان جلسه‌ی اول بهش توضیح داده بودم تمام اطلاعاتی که توی پرونده‌اش ثبت...

داستان| نُت می

داستان| نُت می

آن طور که ما دراز کشیده بودیم زیر رشته‌های برق فشار قوی، انگار چیزی جر...

داستان| شنیدن صدای قدم‌های‌مان روی برف

داستان| شنیدن صدای قدم‌های‌مان روی برف

قرار بود تا رسیدن به کاج پیری که شاخه‌هایش مثل موهای زنی دلتنگ بدون...

داستان| در عتیقه فروشی

داستان| در عتیقه فروشی

آرام، انگار که در عتیقه فروشی قدم بزند، جلو رفت، دستی به دیوار کاهگلی...