امسال هم گذشت؛ مثل برق.
برای ششمین سال پیاپی می‌خوام نگاهی کنم به سال گذشته و بهترین‌های سالم رو بنویسم.
امسال، اول سال یه سری هدف برای طول سال تعیین کردم که می‌شه گفت بزرگترین دستاورد سالم همین نوشتن اهداف بود. انگاری در طول سال می‌دونستم قراره چه کارهایی بکنم و به زندگیم جهت داد.
خدا روشکر به بخش عمده اهدافی که تعریف کرده بودم رسیدم و از نظر مالی و کاری پیشرفت نسبتا خوبی داشتم.
بهترین چیزی که یاد گرفتم
امسال شروع به مطالعه زبان کردم و روی مهارت‌هایی که ضعف داشتم یعنی شنیدن و صحبت‌کردن کار کردم. اولین پروژه خارجی که خیلی کوچولو بود رو هم گرفتم. به نظرم یادگیری زبان خیلی می‌تونه توی زندگی تاثیرگذار باشه و حسرت می‌خورم که چرا خیلی زودتر به فکر تقویتش نبودم.
بهترین فیلم
خون به پا خواهد شد!
امسال اون‌طوری که باید فیلم و سریال ندیدم و متاسفانه حضور ذهن ندارم که چیا دیدم ولی مطمئنم بهترینش فیلم «There will be blood» بوده که تماشای بازی دی‌لویس در اوج باعث شد تا مدتی مسرور باشم. انیمیشن «Coco» رو هم امسال فکر کنم دیدم که اونم بامزه بود.
بهترین سریال
در زمینه سریال هم همونطور که گفتم بیشتر با سریال‌های آبکی ایرانی مشغول بودیم و سریال خوبی یادم نمیاد دیده باشم. صرفا چند قسمت از لاکی هنک رو دیدم که نپسندیدم و شاید بهترینش «Scenes from a marriage» بود که بدک نبود.
بهترین آهنگ
امسال چون خارجکی شدم، آهنگ خارجی می‌ذارم. بهترین آهنگ قاعدتا نیست ولی حال کردم اینو بذارم.
بهترین پست
سال گذشته مطالب زیادی ننوشتم ولی داستان «سرگذشت یک قطره، سلام به جاودانگی!» رو دوست داشتم.
بهترین خرید
ما بی‌پولا تلویزیونمون معمولی بود. در نتیجه یه اندروید باکس شیائومی خریدم. جدا پوستمون شفاف شد بعدش. برای فیلم دیدن و یوتوب‌گردی و وقت‌گذرونی ابزار خیلی خوبیه.
بهترین درس
گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی. اگه صبرتون زیاد نیست، عجله نکنید.
امیدوارم سالی خوب و پر از شادی داشته باشید. هر چند که زندگی سراسر pain است.
