ای ماه

شب چهاردهم بالغ می شوی و کامل

قرص کامل تو با چشمانمان چه دلبری می کند

هر کس تو را بیند

وصف تو را خواهد گفت

مغروری و پر نور

لقب به خود می دهی که که

سلطان. شب های تانم

کسی نیست دیگر مانند ام

ای ماه

بعد شب چهاردهم حال تو را خریدارم

کوچکی و مغموم الحال

از بزرگی آسمان هرسناک

از ترس فراموشی

حتی خواب را از چشمان خود ربودی