برند

دختر داییم از میلیونی بودن و برند بودن بچه فلان بازیگر میگوید و چنان با حسرتی میگوید که کفش هایش مال فلان برند هستن که آدمی فکر میکند بدون برند پوشیدن تا به حال چگونه زنده مانده؟
تمامی برندها را میداند و بلد است از برندهای آرایشی روتین صورت گرفته تا کفش و لباس ...
اما من میگویم چه فایده! لباس آخر همه‌مان کفن است.
و اون جبهه میگیرد و صدایش را بلند تر میکند که نهههه نمیشود بخاطر اینه لباس اخرمان کفن است لذت زندگی را نبریم.
بحث را با یک لبخند پایان میدم. دلم نمی‌خواهد دورهمی خانوادگی به جدال بین عقاید بیفتد چند سال پیش جمله ای خواندم که روی من خیلی تاثیر گذار بود و آن اینکه بحثی را که نه خودت قانع میشوی نه دیگری با یک لبخند تمام کن.
آقا میدونی چیه؟ بعضی ها گوش میدن که بفهمنن ولی بعضی ها گوش میدن که جواب بدن فقط یه جوابی برای گفتن داشته باشند و کم نیاورند.
خب چی گفت؟ گفت لذت زندگی
مگر لذت زندگی به برند پوشیدن است!؟
وقتی لذت زندگی را تماما در پول ببینی آن هم در پول خیلی خیلی زیاد...
نتیجه میشود اینکه حال را از دست میدی
من منکر پول و خوشبختی های که می‌آورد نبوده و نیستم.
ولی اینکه بنشینم و عزا بگیرم که فلانی برند پوش است من من نه!
یک لباس باید بدن را بپوشاند که میپوشاند حال برند بودن چه فایده‌ای دارد!؟ جنسش خوب است؟ برای ماهایی که هر روز یه مدل عوض میکنیم که استورها و پست ها تکراری نشوند چکار!؟ حال بماند که چه مافیای دارد برند که حس میفروشد. نام میفروشد. همان نامی که ماها بر سر زبان ها انداختیم.
به قول آقای مدیری کاش کتاب خواندن مد بود.
که باید بگویم بله مده خواندن کتاب های زرد
ما هنوز کتاب نهج البلاغه و قرآن کریم را نخواندیم و از کتاب بیشعوری صحبت میکنیم...
عجیب است
غریب است.

یک مطلب طنز در فضای مجازی منتشر شد که در هر صورت مرد‌ها خیانت میکنند چه بهتر که با یک پولدار ازدواج کرده باشید و داخل یک پنت هاوس گریه کنید تا در یک زیر زمین نمور اجاره ای.
باید بگوییم در هر صورت تو گریه می‌کنی و ناراحتی و در چنین حالتی مادیات کمترین ارزش را برایت دارند.
حواسمان باشد که این اینستا‌گرام و بلاگر ها با پست و استوری هایشان چه چیزی به خوراکمان میدهند.!
چند روزه پیش هنگامی که کنکور بود یک بلاگر در دستش یک خورشید کشید که بچه های کنکوری شما هم بکشید و در زمان کنکور به من فکر کنید تا استرس شما کم بشود و من در جواب استوری گفتم که چرا یاد خدا نباشیم که استرسمان بریزد! که با جبهه گیری او مواجه شدم که مگر من گفتم خدام و...
بعضی از بلاگر ها که فکر میکنند میزان عقلشان با تعداد لایک ها و فالو کردن ها برابری میکند ولی بنظرم داستان معکوس است.اینکه به هر دری بزنی که فالوور جمع کنی از بدبختی ها و تراژدی های دوره ماست.
از ازدحام مردم هنگام اکران عمومی فیلم ها گرفته تا....
تا میلیونی بودن کسانی که به لعنت خدا هم حتی نمی‌ارزند!
مصداق باز حرف گاندی: وقتی ارزش ها عوض میشن عوضی ها با ارزش میشن.
چند سال؟ هستی اینجا؟ به چه قیمتی آدم پولدار شه!؟ تازه ذوق هم بکنه!
با رقصیدن و دلبری کردن؟ نشون دادن کالا بودن خود فرد! یه عروسک کوکی بی مصرف که فقط بلده برقصه و پولش رو از هول ها دراره!

قرن ها و سالها پیش دانشمندی گفت اگر از چیزی می‌ترسی خودت را در آن بیفکن
و حال ما آن را در کتاب های روانشناسی می‌یابیم. و بعد متوجه میشویم که امام علی ع همین حدیث بالا را گفته و خود دانشمند است.
کتاب چهار اثر را الناز بازیگر محبوبم معرفی کرد و بخاطر او شروع به خواندنش کردم در کتاب می‌گفت برای کسانی که به شما بدی کردنند دعا کنید.
جالب است که امام حسن ع هم به هنگامه شب میشنود نجوا دعای مادرش ها برای همسایگان.....

و در آخر از آن بدبخت تر کسانی که اینگونه افراد را فالو دارند
چه بدبخت مردمی .....
و اینو هم باید متذکر شوم من هر بلاگری رو نمیگم و داریم هزاران بلاگر خوب.