را اشتباهی 🩹

من این چند روزه اینقدری که چهره رییس‌جمهور رو از قاب تلویزیون دیدم که این چندساله رییس جمهور بودن ندیدم.
ایرانیا در مقابل خیلی از صفات خوبی که دارن باید بگم زنده‌کش مرده پرست هستند و واقعا صفت برازنده ای هست بنظرم، خاله پدرم که گاهی بهش سر می‌زدیم و از تنهایی می‌نالید و بنده خدا می‌گفت از تنهایی زجر میکشم آخرین باری که بهش سر زدیم دو هفته یا یک هفته قبل از مرگش بود که یه گل یوسن یوسف به مادرم داد هر وقت نگاهش به گل میفته براش فاتحه میگه.
موقع چهلم که رفتم عموم سرخاکش گریه میکرد و من واقعا ناراحت شدم، میدونی چرا؟ چونکه تا وقتی زنده بود عموم اصلا بهش سر نمی‌زد ولی حالا اشک ها روی سنگ قبر سرد سیاه چه ارزشی داره! یه جمله هست که میگه برای گل هدیه دادن منتظر مرگ هم نباشید.
چه زیادن دسته گل های سر قبرستون ها ولی تا وقتی همون مرده ها زنده بودن هیچ گلی دریافت نکردن! اون همه اشک چه فایده!؟ و صد البته آدم باید عبرت بگیره درس بگیره از اشتباهاتش، حالا بعد از رفتن فیلم های شفاف سازی دهه شصت رو دیدم و روشن شدم.
چه درسی گرفتم؟ اینکه هر فیلم تقطیع شده اینستا‌گرام رو باور نکنم، تمام حرف ها و کارهای که میکنم بر اساس کتاب های مختلفی که خوندم و عقلی که به کار میبرم نه از ریلز های اینستاگرامی!
ما خودمان اجازه میدیم هر حرف هر استوری هر ریلزی رو باور کنیم بدون سندیت و شاید سندیت لایک های زیادی افراد از خودمان بدتر است. مثل همانی که می‌گفت وقتی ماه رمضان بره در ماه محرم کسی دیگه کربلا نمیره!
با سطح از آگاهی با چه اعتماد بنفس که بیاید در شبکه مجازی بنویسید و جالب تر افرادی که لایک کرده اند!
به نادانی خودمان اعتراف کنیم ریلز های چند دقیقه‌ای به جای ما فکر میکنند و ما چه ساده‌لوحانه باور میکنیم.
اینکه چه چیزی پخش یا همان ویرال شود و یا نشود اینکه چه چیزی را ببینیم یا نبینیم دست ما نیست.
ولی باور کنیم یا نه دست عقلمون هست.
دروغ های که با یک کلیپ چند ثانیه‌ای یا عکس فتوشاپ شده باور میکنیم.
مثل همانی که زمانی که متروپل افتاده بوده در عروسی ساسی داشت باسنش را می‌چرخاند و الان شده است برعن‌داز و آروغ روشنفکری میزد، در کلیپ ها چنان با صدای رسا صحبت میکرد و از مردم می‌گفت،اعه مردم.... البته افرادی که در زیر ساختمان‌ مترو پل بودنن برای او جز مردم به حساب نمی‌آمد. وقتی در کامنت ها به خانم بلاگر گفته شد این آقایی که فیلمش را میگذاری زمان غم مردم مشغول غر دادن بوده است جوابش این بود، اعه نمی‌دونستم!
الان که میدونی خو!