قبل تر هم گفته بودم که از نوجوانی تا الان علاقه ام به انسان (#خودشناسی و #رفتارشناسی) آنقدر عمیق و مداوم بود که در کنار آموختن همه مهارت‌ها و اطلاعاتی که می‌آموختم، مطالب مرتبط با این مقوله همیشه پای ثابت فکرها و دریافت‌هایم بود.
سوگ بزرگی که تجربه کردم، چرایی کنار آمدن یا پذیرشش، نزدیکی به مرگ و تغییر بسیاری از ارزش‌های زندگی و پنجره‌ای که غم سوگ به سویم باز کرد، ترغیبم کرد که مطالعه در این زمینه را متمرکزتر ادامه دهم.
انقدری که گاهی مطالبی که حتی از دیدگاه درمانگرم تخصصی یا ثقیل بود برای من مثل خواندن یک رمان لذت بخش بود.
از سمتی آن‌هایی که من را می‌شناسند می‌دانند که سال هاست در حوزه #کارآفرینی و #کسب_و_کار فعالیت داشته ام. طبیعتا این حوزه هم از علاقمندی ها و لذتبخش های زندگی ام بوده و هست.
مدتی است که دارم به این فکر میکنم که شاید خوب باشد اگر حاصل اطلاعات، تجربه و مطالعاتم را با هم تلفیق کنم و به اشتراک بگذارمشان.
راستش احساس می کنم یک خلا بزرگ هست در این حوزه. ما خیلی از خودمان و از دیگران چیزی نمی‌دانیم و این شاید یکی از مهمترین عواملی باشد که در شغل، کسب و کار، محیط کاری و ... ما و دیگران را و در نهایت اقتصاد را دچار اختلال می کند. از انتخاب‌های نابجای شغلی و استخدامی بگیر تا اشتباه در مذاکرات مالی و حتی اعتمادهای نامتناسب برای شراکت.
تصور میکنم مهمترین فصل اشتراک کسب و کار و روانشناسی، "منابع انسانی" است.
خوشحال خواهم شد رصد و نقدم کنید و نهایتا اگر پیشنهادی در این مسیر برایم دارید بدانید که با آغوش باز از آن استقبال خواهم کرد.
