استقبال از تنوع در مدیریت: درس هایی از یک مسیر بولدرینگ
در مدیریت، مانند صعود، تعیین "چنگ"های مناسب - اهداف، منابع و مرزها - بسیار مهم است. اما به همان اندازه مهم این است که به اعضای تیم اجازه دهیم تا بتوانند مسیر را به روش خودشان طی کنند. گاهی اوقات، محدودیت های بودجه یا محدوده پروژه ممکن است به نظر یک رویکرد خاص را دیکته کند. با این حال، اعضای تیم، با قابلیت ها و دیدگاه های منحصر به فرد خود، اغلب راه های مبتکرانه ای برای پر کردن شکاف ها یا عبور از چالش ها پیدا می کنند.
برای مثال، مسیری که فکر می‌کردم به تعادل دقیق نیاز دارد، توسط برخی از کوهنوردان به صورت پویا انجام شد. به طور مشابه، در مدیریت، آنچه به نظر می رسد نیاز به یک رویکرد روشمند دارد ممکن است به طور موثر از طریق تفکر نوآورانه و خارج از چارچوب مورد بررسی قرار گیرد.
پذیرش این تنوع رویکردها در یک تیم منجر به راه‌حل‌های خلاقانه‌تر و مؤثرتر می‌شود. این در مورد مدیریت خرد در هر مرحله نیست، بلکه در مورد ایجاد زمینه برای شکوفایی نقاط قوت فردی است. این رویکرد محیطی پویا را پرورش می دهد که در آن کارایی و خلاقیت بهینه می شود و هدف نهایی از طریق ترکیبی هماهنگ از استعدادهای متنوع به دست می آید.
در پایان، درس هایی که از تعیین مسیر بولدرینگ آموختم بسیار فراتر از ورزشگاه کوهنوردی است. آنها منعکس کننده ماهیت مدیریت مؤثر هستند - شناخت، قدردانی و استفاده از نقاط قوت و سبک های مختلف هر یک از اعضای تیم. در پایان، این در مورد تجلیل از مسیرهای فردی است که برای رسیدن به یک هدف مشترک طی شده است، که هر کدام به اندازه مسیر بعدی منحصر به فرد و ارزشمند است.
