بعضی آدمارو نمیشه فراموش کرد هرکاری میکنی نمیتونی از ذهنت پاکشون کنی یروزی میان تو زندگیت میشن همه کست یروزم میرن میشن ی دلتنگی ته قلبت ، گاهی اوقات حس میکنم فراموشش کردم اما قلبم میگه: زهی خیال باطل ، هرموقع غذای مورد علاقشون میبینم یا اسمشو رو تابلو میبینم یادش میوفتم فکر کنم هیچوقت قرار نیست فراموش بشه ولی مغز من هنوز در تلاشه که تمام اون رو پاک کنه ولی حیف که قدرت قلب بیشتره ، قلب ترس داره دوست نداره آدمارو فراموش کنه دوست نداره کسی رو از دست بده فکر کنم آدمای زندگی رو حبس میکنه تو خودش و این حبس ، حبسی ابدی ست
