مردم تمایل دارند موجودات اجتماعی باشند و تحقیقات نشان داده است که ارتباطات اجتماعی برای رفاه عاطفی و جسمی حیاتی است. با این حال، زمان تنهایی نیز نقشی اساسی در سلامت روان دارد. بودن در کنار دیگران با پاداش همراه است، اما استرس نیز ایجاد می کند. شما نگران افکار مردم هستید. شما رفتار خود را تغییر می دهید تا از طرد شدن خودداری کنید و با بقیه گروه هماهنگ شوید.
در حالی که ممکن است هزینه بخشی از یک دنیای اجتماعی باشد، برخی از این چالش ها نشان می دهد که چرا زمان تنهایی می تواند بسیار مهم باشد. وقت گذاشتن برای خودتان این فرصت را به شما می دهد که از فشارهای اجتماعی رها شوید و از افکار، احساسات و تجربیات خود استفاده کنید.
همهگیری COVID-19 چالشهای تنهایی و کمبود وقت انفرادی را نشان داد. در جایی که بسیاری از مردم با احساس انزوا و تنهایی دست و پنجه نرم می کردند، دیگران با چالش گذراندن ناگهانی زمان زیادی در محله های نزدیک با اعضای خانواده یا هم اتاقی ها مواجه شدند. مرزهای مبهم کار و زندگی و کمبود زمان از هم به این معنی است که بسیاری از مردم ناگهان با کمبود کامل زمان تنهایی دست و پنجه نرم می کنند.
چرا زمان تنهایی مهم است
یافتن زمانی برای تنها ماندن می تواند چندین مزیت کلیدی داشته باشد. برخی از این موارد عبارتند از:
· کاوش شخصی
· خلاقیت
· انرژی اجتماعی
کاوش شخصی
راحت بودن در تنهایی می تواند به شما زمان و آزادی بدهد تا واقعاً احساسات خود را بدون مداخله کشف کنید. این می تواند راهی برای امتحان چیزهای جدید، تحقیق در مورد موضوعاتی که شما را مجذوب خود می کند، کسب دانش و حتی تمرین روش های جدید ابراز وجود باشد.
اینکه به خودتان زمان بدهید به این معنی است که می توانید بدون فشارها و قضاوت هایی که ممکن است دیگران تحمیل کنند، این چیزها را کشف کنید. وقت گذاشتن برای خود برای رشد و پیشرفت شخصی بسیار مهم است. به جای نگرانی در مورد نیازها، علایق و نظراتی که دیگران ممکن است داشته باشند، زمان تنهایی به شما اجازه می دهد تا روی خودتان تمرکز کنید.
خلاقیت
زمان تنهایی فرصتی است تا به ذهن خود اجازه دهید سرگردان شود و خلاقیت خود را تقویت کنید. بدون نیاز به مراقبت یا تعامل با افراد دیگر، می توانید تأثیرات بیرونی را نادیده بگیرید و به درون خود تمرکز کنید.
تحقیقات در واقع نشان می دهد که تنها بودن می تواند منجر به تغییراتی در مغز شود که به فرآیند خلاقیت کمک می کند. یک مطالعه نشان داد که افرادی که تمایل به کناره گیری عمدی دارند تا زمانی را به تنهایی بگذرانند نیز معمولاً افرادی خلاق هستند
در یک مطالعه در سال 2020 که در مجله Nature Communications منتشر شد، محققان دریافتند که انزوای اجتماعی درک شده (معروف به تنهایی) منجر به افزایش فعالیت در مدارهای عصبی مرتبط با تخیل می شود. هنگامی که مغز با کمبود محرک اجتماعی مواجه می شود، شبکه های خلاق خود را افزایش می دهد تا به پر کردن خلاء کمک کند
انرژی اجتماعی
تنها زندگی کردن معمولاً در منظری منفی دیده می شود. با این حال، محققان دریافتهاند افرادی که تنها زندگی میکنند ممکن است در واقع زندگی اجتماعی غنیتر و انرژی اجتماعی بیشتری نسبت به افرادی که با دیگران زندگی میکنند، داشته باشند.
اریک کلینبرگ، جامعه شناس، در کتاب خود به نام «انفرادی رفتن» اشاره می کند که از هر هفت بزرگسال آمریکایی، یک نفر به تنهایی زندگی می کند. کلاینبرگ دریافت که نه تنها این بزرگسالان تنها نیستند، بلکه بسیاری از آنها زندگی اجتماعی غنی تری دارند
دلایل تنها بودن همیشه آسان نیست
تنهایی ممکن است برای برخی افراد به دلایل مختلفی چالش برانگیز باشد. یک مطالعه نشان داد که بسیاری از مردم ترجیح میدهند به جای اینکه فقط با افکار خود تنها بنشینند، شوک الکتریکی دردناکی به خود وارد کنند.
عدم تجربه تنها بودن: برخی از افراد ممکن است عادت نداشته باشند تنها باشند، زیرا به بودن در کنار دیگران عادت دارند. فقدان ناگهانی انگیزش اجتماعی میتواند باعث شود آنها احساس جدایی یا قطع ارتباط کنند.
افکار و احساسات ناراحت کننده: در موارد دیگر، تنها ماندن و تمرکز بر درون می تواند دشوار یا حتی دردناک باشد. افراد ممکن است این درون نگری را ناراحت کننده بدانند یا خود را درگیر نشخوار فکری و نگرانی بیابند.
انگ اجتماعی: انگ در مورد تنها بودن نیز می تواند در شکل دادن به احساس مردم در مورد تنهایی نقش داشته باشد. برای کسانی که در معرض نگرش های منفی نسبت به تنهایی قرار گرفته اند یا آن را نوعی رفتار ضد اجتماعی یا طرد اجتماعی می دانند، تنهایی می تواند نوعی تنبیه دردناک به نظر برسد.
پروفسور و محقق بازاریابی، ربکا رتنر از دانشگاه مریلند دریافت که مردم اغلب از انجام کارهایی که از آن لذت می برند، در صورتی که مجبور به انجام آنها به تنهایی باشند، اجتناب می کنند.
این امر به ویژه در صورتی صادق است که فعالیتی باشد که توسط دیگران قابل مشاهده باشد، مانند رفتن به شام یا یک فیلم انفرادی. چنین یافتههایی نشان میدهند که انگ در مورد تنها بودن بر اینکه افراد فکر میکنند از چنین فعالیتهایی لذت میبرند تأثیر میگذارد.
راتنر توضیح می دهد: «وقتی افراد به تنهایی کارها را انجام می دهند، بیشتر از آنچه انتظار داشتند، لذت می برند. "مردم مزایای بودن با شخص دیگری را بیش از حد ارزیابی می کنند."
همچنین مهم است که توجه داشته باشید که جنبه های شخصیتی شما، و همچنین ترجیحات فردی شما، می تواند در تعیین اینکه چقدر به زمان تنهایی نیاز دارید و چقدر ممکن است مفید باشد، نقش داشته باشد.
برون گراها تمایل دارند از تجربیات اجتماعی احساس انرژی کنند، بنابراین تنهایی ممکن است برای آنها چالش برانگیزتر باشد. از طرف دیگر افراد درونگرا از تنها بودن انرژی می گیرند.
با این حال، فکر نکنید که فقط به دلیل برون گرا بودن از گذراندن وقت به تنهایی لذت نخواهید برد. در یک مطالعه، روانشناس اجتماعی Thuy-vy Thi Nguyen دریافت که درونگراها و برونگراها در واقع در میزان لذتی که از تنهایی به دست می آورند تفاوتی ندارند. برخلاف تصور رایج، درونگراها بیشتر از برونگراها از تنهایی لذت نمی برند.
نویسندگان توضیح میدهند: «یافتههای ما حاکی از آن است که افرادی که به انتخابها و اعتقادات خود وفادار میمانند، علیرغم تمایلشان به اجتماعی بودن یا ناامنی در اطراف افراد دیگر، به احتمال زیاد به گذراندن وقت با خود علاقه نشان میدهند و ارزش میبینند.»
مهم نیست که چه نوع شخصیتی دارید، ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که بتوانید از زمان با کیفیتی برای خود بهره مند شوید.
خلوت در مقابل تنهایی
حتی قبل از همهگیری، متخصصان درباره یک اپیدمی تنهایی که سلامتی افراد در هر سنی را تهدید میکند، هشدار دادند. تحقیقات نشان میدهد که افراد در حال حاضر بیشتر از گذشته احساس تنهایی میکنند. بر اساس یک گزارش در سال 2018، نیمی از آمریکایی ها گاهی اوقات احساس تنهایی می کنند، در حالی که 25 درصد گزارش می دهند که تقریباً همیشه احساس تنهایی می کنند.
شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می دهد تنهایی می تواند عواقب مخربی برای سلامتی داشته باشد. با افزایش فشار خون، تسریع زوال شناختی، اضطراب اجتماعی و افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است.
تنهایی با طیف وسیعی از پیامدهای منفی سلامتی از جمله خطر بیشتر افسردگی، اضطراب، چاقی، فشار خون بالا و مرگ زودرس مرتبط است.
اما مهم است که به یاد داشته باشید که تنها بودن مساوی با تنهایی نیست. تنهایی با احساسات منفی مرتبط با انزوا مشخص می شود، زمانِ تنهایی شامل یافتن آزادی، الهام و تجدید قوا در تنهایی است.
اخیراً، محققان شروع به کشف این ایده کردهاند که مقدار مشخصی از زمان تنهایی با کیفیت میتواند به همان اندازه برای سلامت عاطفی و جسمی حیاتی باشد.
نشانه هایی که نیاز به زمان تنهایی دارید
تشخیص علائمی که ممکن است به مدتی دور از افراد دیگر نیاز داشته باشید، همیشه آسان نیست. برخی از علائمی که باید مراقب آنها بود عبارتند از:
· احساس تندخویی
· به راحتی با چیزهای کم اهمیت تحریک می شود
· از دست دادن علاقه به انجام کارها با افراد دیگر
· احساس آشفتگی یا تحریک بیش از حد
· داشتن مشکل در تمرکز
· مضطرب شدن از گذراندن وقت با افراد دیگر
خبر خوب این است که حتی اگر با هر یک از این نشانهها دست و پنجه نرم میکنید، کمی تنهایی میتواند اثر ترمیمی قابل توجهی داشته باشد. در یک مطالعه، افرادی که گزارش دادند تقریباً 11 درصد از زمان خود را به تنهایی می گذرانند، احساسات منفی کمتری را در تجارب اجتماعی سخت بعدی تجربه کردند.
چگونه زمان خود را به تنهایی بگذرانیم
اگر به این فکر می کنید که مدتی را تنها بگذرانید، مهم است که این کار را به روش هایی انجام دهید که برای سلامت روانی شما مفید باشد. تنها ماندن زمانی بسیار سودمند است که داوطلبانه باشد. همچنین مهم است که احساس کنید هر زمان که بخواهید می توانید به دنیای اجتماعی خود بازگردید.
· زمانی را انتخاب کنید: مشخص کنید که چه زمانی می خواهید زمانی را به تنهایی بگذرانید. آن زمان را در برنامه خود برنامه ریزی کنید و مطمئن شوید که دیگران می دانند که نباید در آن زمان صحبت شما را قطع کنند.
· رسانههای اجتماعی را خاموش کنید: روی حذف عوامل حواسپرتی، بهویژه مواردی که باعث مقایسه اجتماعی میشوند، کار کنید. تمرکز شما باید روی افکار و علایق خودتان باشد و نه روی کاری که دیگران انجام می دهند.
· برنامهریزی کنید: همه از گذراندن وقت به تنهایی راحت نیستند، بنابراین ممکن است برنامهریزی برای کاری که میخواهید انجام دهید مفید باشد. این ممکن است شامل مدتی استراحت، کاوش در یک سرگرمی مورد علاقه یا خواندن یک کتاب باشد.
· پیادهروی کنید: تحقیقات نشان دادهاند که بیرون بودن میتواند تأثیر مفیدی بر رفاه داشته باشد.. اگر احساس میکنید از تعامل اجتماعی بیش از حد خسته شدهاید، گذراندن زمان کمی در خارج از منزل به تنهایی و لذت بردن از تغییر مناظر میتواند تأثیرگذار باشد. یک اثر ترمیمی
زمان انفرادی صحیحی برای همه وجود ندارد. به کارهایی فکر کنید که ممکن است دوست داشته باشید خودتان انجام دهید، سپس شروع به تمرین انجام آنها به تنهایی کنید.
هر فرد نیازهای متفاوتی به تنهایی و زمان اجتماعی دارد، بنابراین سعی کنید تعادلی بین این دو ایجاد کنید که برای نیازهای منحصر به فرد شما مفید است. برخی ممکن است تنها به چند دقیقه زمان نیاز داشته باشند تا حالت بد خلق و خوی خود را بازیابی کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به زمان طولانی تری از تنهایی نیاز داشته باشند.
ایجاد فضایی برای تنها بودن
یافتن زمانی برای تنها بودن همیشه آسان نیست. اطرافیان شما ممکن است نیازهای اجتماعی متفاوتی داشته باشند و نیاز شما به تنهایی را درک نکنند. تعهدات خانوادگی و مسئولیت های والدینی نیز می تواند وقت گذاشتن برای خود را دشوار کند. برخی از اقداماتی که می توانید انجام دهید تا اطمینان حاصل کنید که زمان لازم را دریافت می کنید:
· صریح باشید: به اطرافیانتان بگویید، چه هم اتاقی، چه اعضای خانواده یا شریک زندگیتان، که نیاز به زمان تنهایی دارید.
· دقیق باشید: به مردم اطلاع دهید که این به چه معناست. به عنوان مثال، ممکن است بگویید که برای خواندن یک کتاب، تماشای یک برنامه تلویزیونی یا گوش دادن به پادکست به زمان مشخصی نیاز دارید.
· لطف خود را برگردانید: اگر مردم مایلند اقداماتی را انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که شما مدتی برای تنهایی دارید، برای شما مهم است که همین توجه را به آنها نشان دهید. به آنها پیشنهاد بدهید تا زمانی که برای خودشان فضایی دارند، مسئولیتهایی را بر عهده بگیرند.
· انعطافپذیر باشید: اگر زمانی که تنها زندگی نمیکنید یا در کنار دیگران زندگی میکنید، سعی میکنید زمانی برای خود پیدا کنید، احتمالاً باید انعطافپذیر باشید و به دنبال فرصتهایی باشید تا برای خود وقت بگذارید.
سعی کنید صبح زود از خواب بیدار شوید تا قبل از اینکه دیگران در خانه شروع به بیدار شدن کنند، از لحظاتی آرام برای خود لذت ببرید. اگر این یک گزینه نیست، انجام کارهایی مانند پیاده روی در فضای باز یا تماشای سایر اعضای خانواده از بچه ها یا انجام وظایف خانه در حین استراحت می تواند مفید باشد.
ذهنیت درست را توسعه دهید
اگر فکر تنها بودن باعث ترس شما از این می شود که در نهایت احساس تنهایی کنید، تحقیقات نشان می دهد که ممکن است مفید باشد که زمان صرف شده در تنهایی را به عنوان خلوت در نظر بگیرید. در یک مطالعه، به شرکتکنندگان موظف شد که یا در مورد شیوع تنهایی بخوانند، قسمتی در مورد فواید تنهایی بخوانند، یا در مورد یک موضوع نامرتبط بخوانند.
پس از اتمام این مطالعه، شرکت کنندگان به مدت 10 دقیقه به تنهایی نشستند. در هر شرایطی، افراد کاهش در احساسات منفی و مثبت را تجربه کردند. چنین نتایجی نشان می دهد که اگرچه تنها بودن ممکن است همیشه خلق و خوی شما را تقویت نکند، اما می تواند به شما در تنظیم بهتر احساسات کمک کند.
این مطالعه همچنین نشان داد که در حالی که افرادی که در مورد فواید تنهایی مطالعه میکنند لزوماً خلق و خوی بهتری را تجربه نمیکنند، اما آنها به همان اندازه کاهش احساسات مثبت را نداشتند که در دو گروه دیگر مشاهده شد.
چنین یافته هایی نشان می دهد که ارزیابی مجدد نحوه نگاه شما به گذراندن زمان به تنهایی می تواند نقش مهمی در تعدیل اثرات بالقوه منفی تنهایی داشته باشد.
در حالی که گاهی اوقات تنها بودن را با تنهایی اشتباه می گیرند، اما واضح است که وقت گذاشتن برای خود گاه و بیگاه برای سلامت روان و رفاه مهم است. اگر فکر صرف وقت به تنهایی باعث می شود احساس بی حوصلگی یا ناراحتی کنید، سعی کنید با یک قسمت کوچک از زمان تنهایی شروع کنید که به شما امکان می دهد روی یک کار خاص تمرکز کنید.