همیشه با گشتن در خرابهها این حس بهم دست میداد که آدمهایی که روزگاری در این بناها زندگی میکردهاند و الان فراموش شدهاند چه روزگاری را در اینجا ها سپری کردهاند.
اصولاً آدمها خیلی زود فراموش میشوند. فرقی نمیکند که در چه عصری زندگی کرده باشند.
در همین دوران اما خرابهها و متروکه ها شکل دیگری پیدا کردهاند.
در فضای وب، هزاران سایت و وبلاگ هستند که الان متروکه شدهاند و کسی سراغی از آنها نمیگیرد. خودم تا به حال چندین وبلاگ درست کردهام که الان برای خودشان در یک گوشهای از این دنیای بزرگ رها شدهاند.
تازهترین این متروکه ها که پیدایش کردهام، رادیو روغن حبه انگور است که در ساندکلود گردی بهش رسیدم.
فواد خاکنژاد تهیه کننده آن که الان خبری ازش نیست. در یک وبلاگ چیزهایی درباره اش نوشته شده بود که نمیدانم چقدر راست است برای همین نقلش نمیکنم.
اما پادکست خوبی بود حیف که از سه سال قبل دیگر منتشر نشد و به صداهای دیگری پیوست.
آنجاییکه میگویند تنها صداست که میماند.