در این پست قرار نیست مطلب تخصصی یا مخصوصی بنویسم.فقط می خواهم از تجربه ام در مورد نگرانی و اضطراب دوره ای بگویم که تقریبا به طور میانگین ماهانه یا نزدیک 2 ماه یکبار من را غافلگیر می کنه.می خواهم با نوشتن حتی خیلی مختصر در این مورد به خودم حس آرامش روحی و تخلیه بار افکار منفی را بدهم.من از سال 1400 دچار چنین افکار نگران کننده و استرس زایی شدم.شروعش از اوایل تیر 1400 بود.آن دوران اوج پاندمی کرونا بود و مرتب با اخبار اذیت کننده احاطه شده بودیم.
راستش اصلا علاقه ای به گفتن موضوعاتی که مرا نگران می کنند ندارم.نگرانی های هر کسی شخصی است.از آن زمان خیلی بهتر شدم اما هنوز هم احساس می کنم با خواندن و دیدن مطالبی که در مورد آنها کنجکاوم بهم می ریزم.ناگفته نماند که این حالت نگرانی از قضا از اردیبهشت تا آخر مرداد 97 هم وجود داشته است.در مورد روش های برخورد با این نگرانی ها و افکار منفی و اضطراب ناشی از آن هم زیاد خوانده ام و می دانم یکی از روش های درمانی روزانه نویسی افکار به مدت 30 دقیقه در روز است و متد دیگری که خیلی مهم است و کمک می کند هم ورزش روزانه است.حتی در حد 30 یا 20 دقیقه پیاده روی در خانه .این ها یکی از چند روش موثر هستند.ولی با این وجود مهم مداومت در انجام آنها و هر روز انجام دادن است.حالا هم که باردار هستم به خاطر این افکار مزخرف آزار دهنده بیشتر ناراحت می شوم و دلم برای بچه ام می سوزد.
اگر کسی این پست من را خواند از تجربیات خودش به من بگوید. ممنون می شوم.
