اگه توی نقش قربانی فرو بریم، هرگز تغییر نمیکنیم!
قربانی کیه؟
کسیه که دیگران رو مقصر و مسئول مشکلات و حال بدش میدونه. فکر میکنه دیگران بهش ظلم می کنن و زور میگن.
اگه بخوایم با مقصر دونستن دیگران، تو نقش قربانی فرو بریم و منفعل و مستاصل بشیم، در این صورت تغییر هرگز اتفاق نمی افته.
تغییر زمانی اتفاق می افته که بپذیریم خودمون در حال بدی که داریم و رنجی که می کشیم نقش داریم و میتونیم کاری کنیم حالمون بهتر بشه.
قربانی تقصیر رو گردن دیگران می اندازه و میخواد نشون بده که مظلومه و بهش ظلم شده.
ممکنه دیگران در حق ما بدی کنن و ما رو آزار بدن و این بخشی از واقعیته اما واقعیت یک بخش دیگه هم داره:
اینکه ما در مواجهه با رفتارهای دیگران و برای رسیدن به خواسته هامون چیکار میکنیم؟
چرا اجازه میدیم اینطوری باهامون رفتار بشه؟
چیکار میتونیم کنیم که کمتر آسیب ببینیم؟
حالا چطور باید از این نقش بیرون بیایم؟
وقتی میتونیم از این نقش بیرون بیایم که باور کنیم تنها کسی که مسئول زندگی ما و حالمونه خودمون هستیم!
به جای تمرکز روی نقش دیگران و سهمی که اون ها تو حال بد ما دارن، روی سهم و نقشی که خودمون روی حالمون داریم متمرکز بشیم.
اینطوری کم کم و رفته رفته از نقش منفعل قربانی بیرون میایم و خودمون رو به عنوان نقش اصلی زندگیمون میبینیم.
اطلاعات بیشتر در زمینه روانشناسی علمی
وبسایت: www.mehdisareminezhad.ir
وبلاگ مطالب علمی: saremimethod.viblog.ir
وبلاگ دل نوشته ها: mehdisareminezhad-nevesht.najiblog.ir
آپارات: مهدی صارمی نژاد
اینستاگرام: Mehdi_Saremi_Nezhad
لینکدین: Mehdi Sareminezhad
مقالات علمی: مهدی صارمی نژاد
