در غروبی پاییزی از من کوچ خواهی کرد
مثل همان شبی که به ناگاه آمدی
در اردیبهشت مست
در هوای باران
بر دریاچه ای که قلبم در آن میتپید
بعد از تو
نه بادهای پاییزی را میتوانم تاب بیاورم
نه سرمای زمستان را
در بهار برگرد
و به دریاچه ای فرود آ
که قلبم در آن آرام گرفت
