موسیقی و جمعه
صدای موسیقی می‌بردم به عالمی دیگر.
ضرب مضراب‌ها روی سنتور حالم را جا می‌آورد. تازگی‌ها معاشرت با دیگران هم کیفورم می‌کند. هر دیگری، چسبناک و نچسب. از ملاقات با هر کدام‌شان چیزی می‌آموزم.
خوابهای عجیب می‌بینم. صبح فراموششان می‌کنم. هوای سفر دارم. این اواخر مشتاق خاندن کتاب‌هایی‌ام که قبلن خاندمشان.
تکرار، مفاهیم تازه‌تری را نشانم می‌دهد. دلم می‌خواهد بیشتر اوقاتم به نگاه کردن رفتار کودکان بگذرد. خنده و گریه‌هاشان. قهر و آشتی‌هاشان، خلاقیت در به‌کارگیری کلماتشان را به گوش جان می‌شنوم. برق نگاهشان هنگام تماشای انیمه را زیر نظر می‌گیرم و غوطه‌خوردن در دنیای واقعی و زیستن در خیال‌دنیای شیرینشان را می‌ستایم.
دل‌تنگی‌شان برای اسباب‌بازی‌ها و عروسکها و دوستان خیالی‌شان حسادتم را برمی‌انگیزند.
صدای موسیقی را بلند می‌کنم.
و این‌گونه‌‌است که موسیقی از سنگینی جمعه می‌کاهد.
سارا حسینی‌نسب
#روزنوشت
