در راستای رهایی از پوچی و سردرگمی دهه 20 که پست قبلی نوشتم دیگه تصمیم گرفتم خودمو جمع و جور کنم
اما اینجوری بودم که خب حالا چیکار کنم؟
از اونجایی که رشته تحصیلیم علوم تربیتی بود و یه دستیم تو روانشناسی داشت یادم اومد یبار یکی از استادامون گفت:
"اگه بخواییم خلق آدم ها و سطح سروتونین( معروف به هورمون شادی) رو یک لیوان در نظر بگیریم این لیوان اگه پر از سروتونین باشه، فرد احساس بهتری به زندگی داره و به صورت کلی انرژی بیشتری دارد، اما اگه کمتر باشه در نتیجه خلق پایین و افسردگی به همراه داره و 5 چیز هست که باید بررسی بشه:
1)خواب: کیفیت خواب چتوره؟ چند ساعت در طول روز میخوابه؟ شب چند بار بیدار میشه؟
2)غذا: چقدر چربی و فست فود مصرف میکنه و کیفیت غذا خوردنش چجوریه؟ (و جالبه میگفت کسایی که فست فود و گوشت بیشتری مصرف میکنند در مقایسه با کسایی که گیاه خوار هستند و یا فست فود کمتری مصرف میکنند بیشتر به افسردگی مبتلا میشند)
3)ورزش و فعالیت روزانه
4)رابطه جنسی
5) معنوی: به عنوان مثال اینکه اون فرد چقدر مدیتیشن میکنه و یک تایمی رو برای خلوت با خودش میزاره"
اولش یکم فکر کردم و با خودم گفتم واقعا انرژی و خلق پایینی دارم جوری که تا میخوام روز رو شروع کنم میبینم روز بعدی شروع شده
پس یه نیم نگاهی به شرایط خودم انداختم و سعی کردم لایف استایل خودم رو درست کنم و این رو به عنوان قدم اول رهایی از این بختک زندگی قرار دادم.
