نه اینکه پدر سوخته بودن از ۰ تا ۱۰۰، نمره ۱۰۰ را بگیرد نه!! اما یک چیزی بین ۷۰ تا ۸۰ را کسب می‌کند و از دیدگاه و نقطه نظر من، پدر سوخته بودن گاهی خیلی هم خوب است! اینکه با سرعت هرچه تمام‌تر درصددِ گرفتن حقت بر بیایی و تازه از حق و حقوق دیگران نیز تغذیه کنی، در نوع خودش جالب و دیدنی‌ست!
پدر سوخته‌ها نه شاخ و دُم اضافی دارند، نه پر و بال! بلکه دقیقاً یکی هستند مثل من و شما با کمی خُرده شیشه‌های زیبا... عجب توصیف خوبی شد.
همین حالا یک پدر سوخته از جلوی چشمم عبور کرد و من در دل از عمقِ جان به او و زرنگی منفی‌اش غبطه خوردم....
پدر سوخته ها هم دنیای رنگی خودشان را دارند، با کلاه‌های گشادی که بر سر این و آن می‌گذارند. دنیای آنها زبانِ چرب و چیلی می‌طلبد با چاشنیِ تملق و چاپلوسی....
پدر سوخته‌ها عجیــب حرص در می‌آورند شاید چون نمی‌توانیم مثل آنها باشیم یا چون می‌خواهیم آن‌گونه باشیم، اما نمی‌توانیم! به هرجهت پدر سوخته بودن در زمان حال، حلالِ مشکلات است!!
چقدر بد شد که تا اینجا هر چه گفتم از خوبی‌ها و مزایای پدر سوختگی بود. تقصیر من یا شما یا اصـغر آقای محلمان نیست که پدر سوخته‌ها این‌گونه گُنده و بُـلد شده‌اند و پدر سوختگی تبدیل به معیار انتخابی برای ازدواج شده است..
این روزها هرچه پدر سوخته‌تر، جذاب تر!
هرچه پدر سوخته‌تر، محترم‌تر!
همین الان مثلِ معروف «نان به نرخ روز خوردن» برایم تداعی شد، انگار تنها کسانی که می‌توانند هر روز نانِ تازه بخورند، همان پدر سوخته‌ها هستند! نانی مطابق همان روز و همان ساعت!!!
شاید باورش سخت باشد ولی کاری‌ست که شده و از دستِ من و شما کاری ساخته نیست!
یا باید همرنگِ جماعتِ پدر سوخته‌ها شد یا چشمان خود را تا آخر عمر بر روی رفتار و کردارشان بست و از آنها گله‌ای نداشت، چرا که ما هرچه توان خود را به کار بگیریم تا پدر سوختگی بیاموزیم نه در مراممان است و نه در معرفتمان...
انگار از ازل نافمان را با سادگی و بی‌غل و غش بودن بریده‌اند!
دوستدار شما#نگارتایمز
راستی از نظر شما پدر سوخته بودن چه مزیتی داره؟
