چکارمیکنی علیرضا؟تسلیم میشی یاادامه میدی؟به همین حدراضی میشی یامیری دنبال چیزی که لایقش هستی؟
من دخالت نمیکنم...نبایدهم دخالت کنم...چون زندگی خودته...شایدازشکست خوردن خسته شده باشی،شایدازاین که مدام برنامه بریزی وبه نتیجه نرسی خسته شده باشی...بهت کاملاحق میدم...مدام بلندشدن ودوباره زمین خوردن خستگی داره.شکستن عهدی که با خودت بستی خستگی داره.صفرشدن روزهای پاکی که کلی براش تلاش کردی خستگی داره...ولی میخوای توی این خستگی هابمونی؟اطرافت پرازآدم هاییه که توی خستگی هاشون گیرکردن ودیگه هیچ وقت به سمت رؤیاهاشون نرفتن...به حرمت تلاش هایی که تاحالاکردی توی خستگی هات گیرنکن!
اون آینده جذاب ارزش ادامه دادن روداره...نمی‌شنوی صدایی روکه نمیذاره تسلیم شی؟!
لطفابه اون صدااحترام بذار.
تنهاصداییه که همیشه حق بااون بوده.پس این دفه هم درست میگه ومیتونی بهش اعتماد کنی.
بهش اعتماد کن و دوباره دوره بردار...دوباره بنویس،دوباره بخون و دوباره نبین خیلی ازچیزهارو!
تا اینجا اومدی حیفه اگه ادامه ندی!واقعاحیفه.خودت روبلندکن علیرضا،اشکاتوپاک کن.
یه دنیاچشم انتظارتصمیم توئه.
یه امام منتظره که دراین بزنگاه تاریخی قراره چکارکنی!
نا‌امیدشدن تومیشه مرگ هزاران نفروامیدِتومیشه الهام بخش بچه هایی که باهاشون درارتباطی!
خیلیا آیندشون گره خورده به تصمیم الان تو!بهم بگو که چکارمیکنی.
تسلیمِ شیطان یابیعتِ خدا؟!
پ.ن:به مناسبت اولین روزپاکی.
