اسمش جالب بود. یکی از بچه ها می خواندش. ازش پرسیدم می شود بهم قرضش دهی؟ گفت: نعم. چرا که نه. قیمت کتاب بالا رفته و من هم که آدمش نیستم رُس کتاب را بکشم. یک بار می خوانم و میگذارم کنار. پس به این نتیجه رسیده ام یا قرض بگیرم یا بروم کتابخانه عضو شوم و به امانت ببرم کتاب هایی که میخواهم را.
نویسنده کتاب ژاپنی ست. کیگو هیگاشینو. ترجمه خانوم “بهناز همتی” که خداییش ترجمه خوبی بود. روی کتاب هم نوشته (فروش بیش از 12 میلیون نسخه در دنیا). همین یک جمله دل آدم را گرم می کند که باید کتاب خوبی باشد. چند رفیق در حال فرار هستند و وارد مغازه ای متروکه میشوند. خواربار فروشی نامیا. می خواهند استراحت کنند که صبح فرار کنند که صدای خش خشی می آید و صدای افتادن چیزی از لای کرکره داخل مغازه. یک نامه است. نامه را باز میکنند و می خوانند. کسی با جناب نامیا درد دل کرده و ازو راه حل خواسته برای مشکلش.
داستان ازین قرار است که صاحب این مغازه یعنی آقای نامیا از مردم سوال هایشان را میگرفته و بهشان فکر می کرده و جواب میداده. خیلی ها سوال های الکی و بیخودی می پرسیدند ولی آقا نامیا فکر میکرده و بهشان جواب میداده. جواب های جدی. حال این افراد که وارد این مغازه میشوند با نامه هایی مواجه میشوند و سعی میکنند به نامه ها جواب بدهند. داستان جالبی بود. از نثر داستان خوشم آمد و اتفاقاتی که در داستان می افتد. از پلی که بین گذشته و آینده به وجود می آید.
داستان رمز و راز زیاد داشت و وصل شدن شخضیت ها به هم خیلی جالب بود و در انتها با یک پایان دلنشین به پایان رسید. از خواندن این کتاب لذت بردم. در ترجمه ی کتاب هم مترجم زرنگی ای کرده بود تا گیرش به ارشاد نیفتد که خیلی خوشم آمد. حالا خودتان بخوانید احتمالا متوجه این نکته ظریف بشوید.
کشش داستان خیلی زیاد نبود. یعنی از آنها نبود که آدم بخواهد یکی دو روزه بخواندش. ولی در کل دوستش داشتم. و پیشنهاد می دهم بخوانیدش. داستان خیلی خلاق بود و نویسنده دنیای جالبی را خلق کرده بود.
نمره من به کتاب: 9 از 10
پی نوشت 1: خیلی وقت بود کتاب معرفی نکرده بودم. امیدوارم بخونید و لذت ببرید ازش.
پی نوشت 2: به معرفی کتابم چند میدین؟
پی نوشت 3: هیچی از کتاب نگفتم تقریبا که اسپویل نشه.
پی نوشت 4: دلم تنگ شده بود برای نوشتن. کلی چیزا در دست نوشتن هست. منتظر باشید.
پی نوشت 5: بعضی ها هم که عاشق شدن و دلم عشق خواست. هی ی ی ...
پی نوشت 6: اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. ازونجایی که دیدم شاید تنبل باشن بعضیا که بگم صلوات بفرستن نفرستن. خودم نوشتمش که زیاد نخواد فشار بیاد.
پی نوشت 7: اینو برای کسایی که فقط به خاطر پی نوشتام میخونن متن رو نوشتم. دمتون گرم..
پست های دیگه ای که اگر دوست داشتین بخونین بد نیست(روی لینک های زیر بزنید):
شیرموز و پیرمرد ماشین باز و نوه اش امیرسام
