مهدی زبیدی
مهدی زبیدی
خواندن ۱ دقیقه·۵ سال پیش

اولین حرف

این اولین پستم تو ویرگوله.

نمیدونم نوشتن رو اینجا ادامه بدم یا نه ولی میدونم که نوشتنو دوست دارم.

به نظر من نوشتن راهیه برای خالی کردن بار های درون که ذره ذره سنگین تر میشه و تو تا آخر عمرت مجبوری اونارو حمل کنی!

نمیدونم نوشتن رو اینجا ادامه بدم یا نه ، ولی میدونم اگه ادامه بدم ، فقط مینویسم! بدون لحظه ای فکر کردن به اون چیزی که میخوام بگم!

میخوام ببینم اگه کنترلم دست دلم باشه موقع نوشتن ، چه چیزی از درونم خارج میشه؟!

میخوام ببینم من واقعا کی ام؟! یه آدم معمولی که مثل بقیه تو یه جامعه دیوانه درحال عقده ای شدنه ، یا یه شانس واسه تغییر؟! یه چیز مفید!

کم کم داره از ویرگول خوشم میاد ، داره به من واقعیم کمک میکنه خودشو نشون بده. من واقعیم واقعا خجالتیه!!!!

منگاه نوشتهمتنیاد داشت روزانهیادداشت روزانه
دنیای هنر غالبا فارق از نوع مدیوم برام جذابه، تصویر برم مهمه و گاهی هم دست به قلم میشم
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید