خودشناسی
۱۱۷- بزرگترین ارزش خودشناسی اینست که انسان از شر خودش رها می شود و از حقارت من خویشتن نجات می یابد.
۱۱۸ - آنانکه پشت بخود هستند و عمری از خود می گریزند و اسیر اشیاء و مردمانند لحظه ای از خود رهائی ندارند و در اسارت خود جان می کنند. ولی آنکه روی بخود می کند از دام خود می رهد زیرا جز خداوند و اراده و آثار و صفات و افعال او نمی بیند .
۱۱۹- خداشناسی در عرصه الهیات و علوم دینی و فلسفه و عرفان نظری ظلمانی ترین علوم است و متکبرترین و سیاهترین موجود را می پرورد که تمام علمش حجاب رابطه او و خداست و انسانی بیگانه تر از او نسبت به خدا نیست .
۱۲۰ - آخرین چیزی که از خود باقی می ماند همان اولین چیزی است که در رجوع بخود یافته می شود یعنی صورت و جمال خویشتن .
۱۲۱ - آخرین یادگاری هم که از عزیزان ما پس از مرگشان برای ما در ذهن ما می ماند جمال آنهاست .
۱۲۲- کمال معرفت آدمی هم درباره پروردگارش در قیامت کبرا و در واقعه لقاء الله است . یعنی جمال پروردگار همان کمال اوست .
۱۲۳- آیا براستی چند درصد مردم جمال خود را درک می کنند و برای جمال خود در نزد خود و از برای خود اهمیتی قائل هستند؟ جز عارفان واصل را با جمال کاری نیست .
از کتاب نامه های عرفانی ص 19
تألیف استاد علی اکبر خانجانی
https://eitaa.com/khanjanyaudiobooks
