حتما شما هم با این اصطلاح آشنا هستید و در زمان هایی که می خواهید دیگری را به شادی و لذت بردن تشویق کنید از آن استفاده می کنید. اما آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا می گویند: "برو حالشو ببر!" ؟
و اینکه چرا از واژه ی دیگری استفاده نمی کنند؟ چرا از زمان های گذشته و یا آینده استفاده نمی کنند و فقط روی زمان حال تمرکز دارند؟ چه چیزی باعث می شود که زمان حال در این اصطلاح اینقدر کلیدی باشد؟
در پست های قبل درباره زمان گذشته و آینده صحبت کردیم و گفتیم که فکر کردن بیش از اندازه به هر کدام از آنها باعث ایجاد افسردگی و یا اضطراب در فرد می گردد. اما برای در امان ماندن از افسردگی و اضطراب چه باید کرد؟
جواب این سوال زندگی کردن در زمان حال است. اما زمان حال چیست؟ مگر ما در زمان حال زندگی نمی کنیم؟
حقیقت اینست که خیر! شاید بنظر شما همین الان در زمان حال هستید، اما آیا تمام فکر شما در زمان حال است؟ آیا شما به کارهای عقب افتاده، پرداخت قبض ها، ایده های جدید، قرار ملاقات های فردا و روزهای آینده و از این دست موارد فکر نمی کنید؟ آیا از مکان و زمان و اتفاقاتی که هم اکنون برای شما رخ داده است در حال لذت بردن هستید؟
اگر واقعا در این زمان زندگی می کنید و از اتفاقاتی که برایتان رخ می دهد لذت می برید و به فکر آینده و گذشته خود نیستید، تبریک می گویم، شما در حال زندگی می کنید. اما به دلیل مکانیزم ذهنی ما، بسیاری از افراد در عین حال که در کنار شما هستند و با شما مصاحبت می کنند، اما در ذهن خود مشغول رفع و رجوع، خیال پردازی و خیلی کارهای دیگر هستند.
زمانیکه بفهمیم گذشته با تمام تجربیاتش به پایان رسیده وآینده و اتفاقاتش هنوز از راه نرسیده و از زمان و مکانی که در آن حاضر هستیم لذت ببریم می توانیم بگوییم که در زمان حال زندگی می کنیم و کسی که در حال زندگی می کند نه غم گذشته را می خورد و نه اضطراب آینده را دارد.
برای زندگی کردن در حال و استفاده از مزایایش بهترین پرسشی که هر زمان از خود می توانید بپرسید این است: " هم اکنون به چه فکر می کنم؟"
با پرسیدن این سوال از خود، متوجه می شوید که ناگهان ذهن شما خالی می شود. انگار که هیچ فکری در ذهنتان جریان نداشته و هیچ نگرانی ای ندارید. هر زمان که احساس غم و یا نگرانی کردید این سوال را از خود بپرسید. به احساسی که هم اکنون دارید آگاه شوید و از امکان حال برای شادی و لذت زندگی خود استفاده کنید.
آینده از همین حال شروع می شود. کارهایی که شاید به چشم نیاید، اما پشتکار در انجام همان کارهای کوچک می تواند آینده ای درخشان را برای هر کس رقم زند. خشت های خانه ی رویایی آینده تان را همین حالا و در زمان حال بگذارید.
در ادیان بزرگ جهانی، زندگی کردن در حال اهمیت ویژه ای دارد. می توان این موضوع را به خصوص در آیین بودایی و ذن به وضوح مشاهده کرد. راهبانی که بیشتر اوقات خود را در مراقبه به سر می برند و تمام سعی خود را می کنند که از هر آنچه در حال اتفاق می افتد درس بگیرند.
حتی در تورات، انجیل و قرآن هم این موضوع مطرح شده و نمود عینی آن در نماز و حضور قلب داشتن است. به ما گفته شده است که در حین نماز، فقط به خدا توجه کنیم و از فکر کردن به چیزهای دیگر منع شده ایم. حضور قلب داشتن یعنی جریان زمان حال در روح و روان ما، یعنی تمرکز بر آنچه که در حال قرائت آن هستیم و غرق شدن در هیچ!
