در پست قبل درباره سگ سیاه افسردگی صحبت کردم و گفتم که افسردگی ناشی از زندگی کردن در گذشته است. گذشته ای که فرد نتوانسته است در آن عملکرد درستی داشته باشد و یا اینکه شرایط فعلی باعث می شود که فرد، با شرایط حال خود بیگانه بوده و در حسرت زندگی گذشته خود باقی بماند.
اما گاهی افراد از گذشته خود فرار می کنند و سعی می کنند تا شرایط را به نوعی تغییر دهند و در تلاش هستند تا آینده بهتری بسازند. آینده ای که بر اساس احتمالات و رویا و آرزو بنا شده است. آینده نگری چیز بدی نیست، اما زندگی صرف در آینده و منکر گذشته و حال شدن، انسان را دچار اضطراب و افسردگی می کند.
به این دلیل که آینده هنوز از راه نرسیده و فرد درگیر بیم و امیدهایی است که شاید اتفاق بیفتد. این شاید باعث نگرانی دائمی است و به عبارتی انسان در بلاتکلیفی به سر می برد. برای انجام هر کاری، باید نگران تاثیر آن در آینده باشد.
در زمینه های اقتصادی، نا آگاهی از اوضاع بازار، وضعیت اقتصاد جهانی، ارزش ارز و بورس و خیلی موارد دیگر، باعث می شود که انسان نتواند قدم از قدم بر دارد. چرا که هیچ یک از موارد فوق تحت کنترل انسان نبوده و با کوچکترین تحولی در دنیا، دستخوش تغییر می شوند.
همچنین در بعد احساسی و روابط اجتماعی نیز، کسی نمی تواند آینده اش را دقیق پیش بینی کند. چرا که هرکس در برهه های زمانی مختلف، بسته به شرایط و احساساتش رفتار متفاوتی از خود بروز می دهد که این امر نیز گاهی باعث تنش میان روابط بین فردی می شود.
اما با همه این تفاسیر، کسی منکر آینده نگری و برنامه ریزی برای آینده بهتر نیست. هرکس برای موفقیت در زندگی به دنبال برنامه ها و روش های گوناگون است. بسیاری از ما تحت تاثیر روانشناسی مثبت نگر، از ابتدای هر سال اهداف آن سال و حتی 5 و یا 10 سال آینده را به صورت مکتوب در می آوریم و یا پیرو قانون جذب و فیلم راز، در هر زمان و مکانی خودمان را در آینده ایده آلمان متصور می شویم. این کار باعث می شود که از ارزشمند ترین دارایی خود که زمان حال است غافل شویم. آینده بدون گذشته و حال امکان پذیر نیست.
--------------------------------------
امروز سعی کردم با سبک نوشتاری بنویسم. بنظرتون چه طور شد؟
