فراسوی تو

و تو،

فراسوی باورها،

معنای تمام یقین منی.

نه در تملک،

در فهم بودنت

آرام گرفته‌ام.

تو نه اتفاقی،

که ضرورتِ بودنِ منی

در این جهان.

جایی میان رؤیا و حقیقت،

من تو را انتخاب کرده‌ام…

هر روز، دوباره

مهتاب نیکان