اینجا خونه یکی از دوستام هست، پشت در خونه توی راهرو ساختمون با این صحنه مواجه میشی، چراغ ورودی خونه (از داخل) با یکی از اینها روشن/خاموش میشه...
سازنده این خونه احتمالا تفکرش مبتنی بر "اعتماد" بوده، مصداق دم دستی اون همین چراغ ورودی خونه است که تو با چراغ روشن میومدی بیرون و از بیرون خاموشش میکردی و میرفتی دنبال کارت بدون نگرانی از اینکه نکنه یکی بیاد اذیت کنه، یا وقتی میخواستی بگی داخل برای اینکه اذیت نشی چراغ رو روشن میکردی و میرفتی داخل بدون نگرانی برخورد با چیزی...
توی مکاتب فکری و تئوری های مختلف اسم های گوناگونی گذاشتن برای این موضوع:
بستر context
دیدگاه viewpoint
نگرش attitude
ارزش کلیدی core value
هر اسمی که داره و هرچی هستن زندگی آدمها رو شکل میده، این نوعی که انتخاب میکنیم باشیم از تصمیمات آدمها توی موقعیت های مختلف گرفته میشه و زندگیشون از اون به بعد بر مبنای اون پیش میره...
مثل آدمی که تا قبل از پول قرض دادن به دوستش ارزش کلیدیش اعتماد بوده اما وقتی دوستش قرضش رو پس نمیده توی موقعیتی که نیاز داشته، دیگه میشه یه آدم بدبین و بی توجه به درخواست های دوستان و اطرافیانش و توی موقعیت های مختلف این بدبینی رو همراه خودش میاره، مثلا توی تصمیم گیری واسه خرید اول از زاویه بدبینی نگاه میکنه، احتمالا با ترس و لرز (بدون رضایت کامل) خرید میکنه
یا آدمی رو در نظر بگیریم که ارزش کلیدی زندگیش کمک به دیگران بوده و وقتی توی یه موقعیت به یکی کمک میکنه (مثل همیشه) اما واکنش طرف مقابل اینه کی به تو گفت دخالت کنی! مگه فضولی! و اون آدم از اون لحظه به بعد میگه دیگه به هیچ کس کمک نمیکنم، هرکسی از پس کار خودش باید بر بیاد، خودش باید بتونه و...
اما خب ظاهرا آدمها چیزهای اصطلاحا منفی رو ارزش کلیدی/دیدگاه/نگرش یا بستر فکری خودشون نمیکنن، پس چکار میکنن، میان براش اسم قشنگ انتخاب میکنن، مثلا این آدمی که پول قرض داده نمیگه بدبین شدم، میگه حساب کتاب گر شدم، میگه هوشیار شدم، میگه دقیق شدم، میگه منطقی شدم و...
یا آدمی که بهش برخورده از واکنش اون آدم نمیگه که نمیخواد کمک کنه، میگه میخوام واسه خودم زندگی کنم، واسه دیگران دلسوزی نکنم، بزارم آدمها غرق بشن و...
بازی قشنگی هست پیدا کردن این ارزش کلیدی/دیدگاه/نگرش یا بسترهای فکری... برام، دعوت میکنم توی این بازی خودتون رو غرق کنید، وقتی به ساحل میرسید یه آدم دیگه هستید بدون شک...
