اصل اول: شلختگی هزینه داره.
اصل اول میگه وقتی زمان و توجه‌مون رو بین چندتا دستگاه (لپتاپ، تبلت، گوشی) و چندتا برنامه (تلگرام، اینستاگرام، فیس‌بوک، توییتر...) پخش و پلا می‌کنیم، ضرر این برنامه‌ها بیشتر از فایده‌شون میشه. حضور توی اکثر شبکه‌های اجتماعی، در ظاهر رایگانه. اما هزینه اینها، همون زمان و توجهیه که صرفشون می‌کنیم. و زمان ـ دقایق عمرمون ـ باارزش‌ترین دارایی ماست.
اصل دوم: بهترین روش استفاده، اهمیت داره.
اصل دوم میگه حتی وقتی آگاهانه تصمیم گرفتیم از یه برنامه یا شبکه اجتماعی استفاده کنیم، مهم اینه که به روش استفاده هم توجه کنیم تا از زمانی که براش صرف می‌کنیم، بیشترین فایده رو ببریم. مثلاً اشتراک فیلیمو یا نماوا، وقتی می‌تونه ارزش بیشتری برای ما ایجاد کنه که خانوادگی فیلم یا سریال رو تماشا کنیم.
اصل سوم: رفتار هدفمند، باعث رضایت خاطر ما میشه.
اصل سوم میگه رفتار و تصمیم‌گیری هدفمند (به جای رهاکردن زندگی روی حالت خلبان خودکار) باعث میشه رضایت خاطر بیشتری داشته باشیم. اگر توی استفاده از شبکه‌های اجتماعی، اختیار عمل رو خودمون به دست بگیریم، به جای اینکه اسیر طراحی اونها بشیم، اوقات بهتری رو سپری می‌کنیم.
