دومین ماده معتادکننده شبکه‌های اجتماعی چیه؟ #نیاز_به_تأیید_اجتماعی. آدم‌ها موجودات اجتماعی هستند که نظر و تأیید دیگران براشون اهمیت زیادی داره. در دوران پارینه‌سنگی، اگر تأیید بقیه اعضای قبلیه رو نداشتی، ممکن بود به قیمت جونت تموم بشه. پس نظر دیگران درباره ما، برامون به یک مسأله «حیاتی» تبدیل شد. تعداد لایک‌ها، به جز اینکه یه پاداش غیرقابل‌پیش‌بینیه که می‌تونه ما رو به هیجان بیاره (#اثر_تخم‌مرغ_شانسی)، می‌تونه نشانه تأیید دیگران هم باشه.
چرا برامون مهمه که همه پیام‌ها رو حتی پشت فرمون، سریع جواب بدیم؟ مغز پارینه‌سنگی‌مون فکر می‌کنه خیلی اشتباهه اگر پیام اعلام خطر بقیه اعضای قبیله رو ندیده بگیره. یا چرا شبکه‌های اجتماعی امکان تگ کردن دوستاتون توی عکس‌ها رو دارن؟ برای اینکه وقتی تگ می‌شیم، این احساس رو داریم که برای بقیه اعضای قبیله مهم بودیم.
حالا که همه اجزای شبکه‌های اجتماعی طوری طراحی شدن که آدم‌ها رو گیر بندازن، چطوری میشه از این تله خلاص شد؟ با #مینمالیسم_دیجیتال: یعنی زمان آنلاین بودنمون رو محدود کنیم به چندتا فعالیت مشخص که بر اساس #ارزش‌ها مون به دقت انتخاب کردیم.
موضوع قسمت بعدی: سه اصل #مینیمالیسم_دیجیتال.
