استرس واکنشهای جنگ یا گریز ما را به عمل وا میدارد اگرچه این واکنشها در واقع باید فقط (گریز)نامیده شوند واکنش استرس معمول در انسان یک هدف واحد را دنبال می کند ،رساندن خون کافی به عضلات تا بتوانید از خطر بگریزید ما معمولا وقتی حمله میکنیم که گرفتار شده باشیم حتی در این موقعیت تا زمانی زد و خورد میکنیم که فرصتی برای قرار بیابیم موقعی که تهدید میشویم، مغز فرمان آزاد شدن دو هورمون را صادر میکند اپی نفرین که همان آدرنالین است و کورتیزول این هورمونها از دسته مولکولهایی هستند که گلوکوکورتیکوئید نامیده
می شوند.
این واکنشها پیچیده هستند و تنظیم درست تمام پیوندها زمان میبرد و این تنظیم در سال اول زندگی انجام می.شود اگر کودک در محلی ایمن و آرام باشد خانهای با احساسات و عواطف ثابت این سیستم به زیبایی ایجاد می.شود اگر این گونه ،نباشد فرایندهای عادی مقابله با استرس شکست میخورند کودک در وضعیت هوشیاری بسیار یا فروپاشی کامل قرار میگیرد. اگر نوزاد به طور مرتب با یک محیط اجتماعی خشن و پرخاشگر مواجه شود واکنش دهنده های استرس او که کوچک و آسیب پذیر هستند بیش از حد حساس میشوند وضعیتی که هایپرکورتوزولیسم [یعنی ترشح بیش از اندازه کورتیزول نامیده شده است. اگر به شدت از نوزاد غفلت شود، مثل بچه های یتیم در ،رومانی این سیستم کمتر از میزان لازم حساسیت نشان میدهد وضعیتی که هیپوکورتیزولیسم نامیده شده است ترشح کمتر از اندازه کورتیزول (به همین دلیل نوزادان بی سروصدا به آسمان خالی سقف (اتاق خیره میشدند زندگی به گفته بروس اسپریگ استین ممکن است مثل یک وضعیت اضطراری طولانی به نظر بیاید.
