مریم بانو

مریم قشنگ ترین اسمیه که شنیدم

خوش آهنگ ترین خوش آوا ترین

مریم از اون اسم هاست که بوی زندگی میده، مریما همشون خانومن همشون مهربون و گرمن

مریما... خوشگل ترین مامانای دنیان

دیدی یه وقتایی وسط تنهایی و حال خرابیات یهو حس میکنی تو پناه و آغوش یکی هستی و حسابی دلت گرم میشه مریما همون فرشته هایین که وسط تنهایی یادشون همچین حسی میده بهت و میتونی تا آخر عمرت فاصله بین ابرو تا گونشونو زندگیی کنی

آخ که معصومیت چشمای مریما چه پدری از بی صاحاب دل ما مردا در میاره

میدونی کی اینو فهمیدم؟

۲۲ سال اسم مامانم مریم بود و برام یه آدم عادی اما واسه بابا...

آقا زد و مریم بانو اومد تو زندگیم به خودم اومدم دیدم ای دل غافل مریم بانو قلب یخ زده و سنگی مارو قاپیده

زیاد نموندا دوسالی بود و بعد... یه روز چشامو باز کردم دیدم وسط چله تابستون بدجوری سوز افتاده به تنم

دیدم دیگه دنیا قشنگ نیست دیدم غذاها دیگه خوشمزه نیستن دیدم زندگی دیگه بوی زندگی نمیده

نگاه مریما سنگ رو هم پنبه میکنه، حیف، همون پنبه سر بریدش

مریم بانو خسته شده بود ، آروم و بی سر و صدا رفت