Nadem.marzieh
Nadem.marzieh
خواندن ۱ دقیقه·۲ سال پیش

قطعه‌ای شعر



زیبایی شکفته‌ٔ او را باید

در شهرهای شرق کهن

دارالخلافه های خیال انگیز

تدریس کرد.

زیرا،

درسِ حکومتی ست طلایی


زیبایی اش،

و گیسوان سلسله سانش خلافتی ست که در طولش

جمعیت عظیمی از بلبل ها

می‌آرامند.

در وحشت شبانهٔ تاریخ

در حاشیه

مثل گلی سپید نشسته ست


و دست‌هایش

_که اعتبار سادگی است_

پیراهن شبانهٔ لیلاست

و چشم هایش

جمهور آفتاب دمیده ست.

تغییر داده است الفبای عشق را

انگشت های شعله‌ورش،

زیرا

سبابه اش شهادت آهوهاست.


حکمی صریح یافته ام من، از او

که گیسوان شعله ورش را

بر صفحه های مُرده بیفشانم

و شاهد قیامت آدم ها باشم.

#رضا_براهنی


شعرمرضیه نادمرضا براهنینویسنده
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید