خواندن ۱ دقیقه·۱۴ روز پیش

چرا برخی افراد از فضاهای باز می‌ترسند؟

آگروفوبیا یا ترس از فضاهای باز، یکی از اختلالات اضطرابی است که باعث می‌شود فرد از مکان‌هایی که احساس می‌کند نمی‌تواند به راحتی از آن‌ها فرار کند یا کمک بگیرد، دوری کند. این اختلال می‌تواند افراد را از مکان‌های شلوغ یا دور از خانه مانند فروشگاه‌ها، سینماها و حتی خیابان‌ها دور نگه دارد. در واقع، افرادی که دچار آگروفوبیا هستند، به دلیل ترس از حملات پانیک یا اضطراب شدید در مکان‌های عمومی، ترجیح می‌دهند در محیط‌های امن و راحت خود بمانند.

این اختلال می‌تواند به دلایل مختلفی بروز کند، از جمله تجربیات تروماتیک گذشته، مشکلات شیمیایی در مغز، یا حتی عوامل محیطی و اجتماعی. افرادی که حملات پانیک دارند، بیشتر از دیگران ممکن است دچار آگروفوبیا شوند، چرا که از ترس حملات بعدی از مکان‌های شلوغ و باز اجتناب می‌کنند.

آگروفوبیا با اختلال هراس تفاوت‌هایی دارد. در حالی که در آگروفوبیا، ترس از مکان‌های خاص و شلوغ مطرح است، در اختلال هراس حملات پانیک ناگهانی در هر مکانی می‌تواند رخ دهد.

درمان این اختلال معمولاً ترکیبی از روش‌های روانشناختی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) و مواجهه‌درمانی است که به فرد کمک می‌کند تا با ترس‌های خود روبه‌رو شود. در برخی موارد، داروهایی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) نیز برای کاهش علائم اضطراب تجویز می‌شوند.

به طور کلی، درمان آگروفوبیا نیاز به رویکردی فردی و متناسب با شرایط هر شخص دارد، و هدف آن کمک به فرد برای بازگشت به زندگی عادی و کنترل اضطراب است.