Mehribanooo·۶ سال پیشرهایییک وقتهایی هست که گیر کرده‌ای بین زمین و هوا، مثل لحظه تنهایی غروب دریا، نمی‌دانی باید از طیف رنگ زر‌د و نارنجی و آبی لذت ببری، یا بترسی از تاریکی کشنده‌ی بعدش که چیزی نمی‌بینی، اما صدای دریا می‌آید و هر آن منتظری موج بلندی گند بزن...
Mehribanooo·۶ سال پیشرضایت یا موفقیت؟! به گفتگوى يک استاد خودشناسى با مراجعى گوش ميكردم، بحث درباره‌ی اختلافات زن و شوهرى بود، زن ميگفت:«وقتهايى كه بحثمان ميشد، من مطمئن بودم كه همسرم اشتباه ميكند، پس سكوت ميكردم تا بحث به دعوا نكشد، همين كه حس ميكردم منم كه دعوا را كنترل ميكنم، به من احساس رضايتمندى ميداد.» استاد در جوابش گفت:«تو احساس رضايت نميكردى، بلكه احساس موفقيت داشتى؛ چون احساس رضايت ماندنى اس...
Mehribanooo·۶ سال پیشحال خوب همین بهار بود که رفتیم دیلمان، برای اولین بار. از قشنگی منظره‌هاش نفسمون بند اومده بود، با عکسای سوییس برابری می‌کرد لامصب. باد می‌اومد اما هر از چندی پیاده می‌شدیم و خیره می‌شدیم به فضا. باید از ی...
Mehribanooo·۶ سال پیشاستخدام داستان از آنجا شروع شد که تصمیم گرفتیم برای شرکت آبدارچی استخدام کنیم و خودمان از شر چای آوردن و نظافت خلاص شویم. می‌خواستیم مثلا اینطوری راندمان کارمان را بالا ببریم. راستش فقط هم این نبود، به قول آقاجون چشم‌مان به دو زار پول افتاده بود و دیگر عقل‌مان کار نمی‌کرد!به منشی شرکت گفتیم در سایت دیوار آگهی...
Mehribanooo·۶ سال پیشقرارBy Michael Kennaنشسته بودیم روبروی هم و با هم قول و قرار می‌گذاشتیم. قول و قرار می‌گذاشتیم که همیشه با هم باشیم، در کنار هم، شاد...
Mehribanooo·۷ سال پیشامید— امیدوار بودیم روزی، روزی نه چندان دور. زمانی که فکر می‌کردیم زندگی برایمان روزهای بهتری در آب نمک خوابانده. با ذوق و شوق دست‌هایمان را تکان می‌دادیم و در حالی که چشم‌هایمان برق می‌زد حرف می‌زدیم و از آینده می‌گفتیم، آینده‌ای که گ...
Mehribanooo·۷ سال پیشجنگآدمیم دیگر! عادت می‌کنیم به همه چیز، حتی جنگ! عادت می‌کنیم که چشم ببندیم روی همسایگی و رفاقت و با هرچیزی که به دستمان رسید همدیگر را از بین ببریم؛ چند سال بعد هم سیاستمداران برایمان تصمیم دیگری بگیرند و میلیونی راه بیفتیم سمت همان...
Mehribanooo·۷ سال پیشنگهبان 2 درِ کوچکی توی دل درِ خیلی بزرگی بود. آدم‌ها یکی یکی از در کوچک وارد می‌شدند، زن‌ها همه چادری، مردها هم با پیراهن یا کت. همان دم در تک تک شناسنامه و کارت ملی چک می‌شد، بعد از گیت امنیتی رد می‌شدند...
