یعنی کسی هست که بدونه؟

دقت کردین بعضی مواقع بچه ها یه کارایی میکنن که هر چقدر فکر میکنیم که علتشو پیدا کنیم به نتیجه ای نمی‌رسیم!

این دقیقا حالتیه که من تقریبا هر روز تو مدرسه‌ی روستایی که توش درس میدم دارم، مخصوصا از طرف بچه های راهنمایی این اتفاق میوفته و هرچقدر فکر میکنم نمیتونم علت رفتاراشونو پیدا کنم.

سال ۱۴۰۲ که برای اولین بار رفتم تو اون روستا و کلاس چهارم و پنجم درس میدادم، بعد از تعطیل شدن از مدرسشون میومدن تو مدرسه‌‌ی ما و مخصوصا کلاس من و سرشونو از لای در می آوردن تو کلاس و یا خسته نباشید یا احوال پرسی و یا ... میگفتن و میرفتن.

اون موقع ها میگفتم لابد چون تازه اومدم تو روستاشون میخوان خودی نشون بدن و نمی‌دونم بترسوننم یا زهر چشم بگیرن یا ... ( نتونستم به نتیجه ای برسم )

سال بعدش که میشه پارسال و دوباره تو همون روستا بودم، بازم اتفاقات مشابه می افتاد و یا میومدن تو حیاط مدرسه حرفای چرت و پرت میزدن

یا می رفتن بالای دیوار حیاط و سیگار میکشیدن

یا بچه ها رو اذیت میکردن و ...

مدیر مدرسمون چون مسیرش طولانی تر از مسیر منه معمولا دیرتر از من میاد تو مدرسه و این اتفاقات رو همش من می‌دیدم، بعضی مواقع به مدیر میگفتم که راهنمایی ها این کارارو میکنن ( چون چند ساله اونجاست، همشونو می‌شناسه )

اونم به مدیر مدرسه‌ی راهنمایی می‌گفت، ولی هیچ اتفاق خاصی نمی افتاد و روز از نو روزی از نو

امسال هم که دیگه داره رفتارشون خیلی عجیب تر میشه

صبح که وارد روستا میشم و به سمت مدرسه حرکت میکنم تقریبا هر روز تو مسیر باهم مواجه میشیم و همین که منو میبینن مخصوصا یکیشون به اسم منصور بچه هایی که کنارش هستن رو جمع می‌کنه و عمدا میاد جلوی ماشین

خب طبیعتاً منم توجهی نمیکنم و به مسیرم ادامه میدم و تو این حین دستاشونو می‌مالن به ماشین،

خط و خشی نمیوفته و کار مضری نمیکنن ولی خب همین کارشون اول صبح اعصابمو خراب میکنه

اینجاست که هی با خودم میگم یعنی کسی هست که بدونه چرا همچین رفتارایی از کسی سر میزنه

یعنی کسی هست که بتونه ذهن مردم و بخونه تا ببینه اون لحظه چه فکری میکنه که همچین کارایی می‌کنه

به هر حال با وضعیت اعصاب خورد کنی مواجه شدم و فعلا نمی‌دونم چه واکنشی نشون بدم و با بی توجهی رد میشم

و نمی‌دونم تا کی باید ادامه بدم، چون اونا تو انجام این کاراشون خیلی مصمم به نظر میرسن

شما پیشنهادی دارید؟