سلام دوست من
نمیدونم کی هستی و چه زمانی این متن رو میخونی.
اینترنت ما بیشتر از 24 ساعته قطع شده و فک میکنم آخرین دقایقیه که میتونم چیزی از خودم رو تو فضای مجازی به جا بذارم.
ظاهرا قضیه به خاطر یه اعتراض اجتماعی به سیاست گرون کردن بنزین بوده و برای همین اینترنت ما رو قطع کردن.
تا یادم نرفته، امروز 26 آبان سال یک هزار و سیصد و نود و هشت شمسی
مطابق با هفدهم نوامبر 2019 میلادیه.
چون ممکنه سالها بعد اینترنت دوباره به ایران برگرده و این رو بخونی باید بهت بگم.
ما مردم شادی نبودیم، هرگز؛ یعنی حد اقل من خاطرم نیست آخرین بار چه اتفاق خوبی برامون افتاد.
انگار یه عده سیاستمدار یه اتاق فکر دارن و هر روز تصمیم میگیرن چیکار کنن که ما بیشتر احساس بدبختی کنیم!
و بد تر از همه چیز اینه که هیچ کاری از دستمون بر نمیاد
جز اینکه دست رو دست بذاریم و منتظر یه ناجی فرا انسانی باشیم هم کاری نمیکنیم.
دیروز اینترنت ما قطع شد و من فکر میکنم تا چند ماه دیگه غذا و آب رو برامون جیره بندی کنن و بعدش هم بعنوان برده کم کم به بقیه دنیا بفروشنمون.
هنوز مطمئن نیستم، هرچند امیدی هم به اینکه شرایط به سه روز قبل برگرده ندارم چون اینجا همیشه همه چیز بدتر میشه!
فقط میخواستم اگه یه روز وسط این صفر و یک ها یه نفر سرچ کرد پایان یک ایرانی بهش بگم شروعش از کجا بوده!
