این نوشته بر اساس یکی از ویدیو‌های سایت TED است که در آخر مطلب آمده است.
در سال 1970ماریجوانا در آمریکا به عنوان ماده مخدر درجه اول شناخته شد. یعنی غیرقانونی و فاقد مصارف پزشکی اما امروزه برخی فواید درمانی آن به شدت تایید شده است. برخی کشورها مصرف دارویی آن را تایید کرده‌اند و برخی دیگر در جهت تایید آن هستند. اما آیا ماریجوانا تاثیرات منفی روی مغز دارد؟
ماریجوانا روی سیستم کانابینوییدی (Cannabinoidi) بدن اثر می‌گذارد که دارای گیرنده‌هایی در سراسر بدن‌اند. مولکول‌های طبیعی این سیستم یعنی اندوکانابینوئیدها (Endocannabinoid) از نورون گیرنده پیام عصبی یا گیرنده نوروترنزمیتر آزاد می‌شوند و روی نورون ارسال کننده اثر می‌گذارند. درواقع فیدبک نورون دریافت کننده پیام را به نورون فرستنده ارسال می‌کنند که درنهایت باعث تقویت برخی پیام‌ها و تضعیف برخی دیگر می‌شوند.ماریجوانا دارای دو نوع ماده شیمیایی اصلی است. CBD و THC.
ماده CBDمسئولات تاثیرات غیرروانی و THC مسئول تاثیرات روانی آن روی رفتار و شناخت و ادراک است. THC باعث می‌شود به یکباره مقدار زیادی اندوکانابینویید در بدن آزاد شود. سیستم کانابینوییدی به صورت غیرمستقیم برروی سیستم‌های مختلف بدن تاثیر می‌گذارد و ویژگی‌های شیمیایی مغز هر شخص، ژنتیک و تجارب قبلی‌اش در زندگی تا حد زیادی تاثیر ماده را مشخص می‌کند. درواقع اثرات از شخصی به شخص دیگر متفاوت‌اند.
ما به طور کامل مکانیسم اثرات منفی ماریجوانا را نمی‌دانیم اما با یک سری ریسک فاکتورها آشنا هستیم که احتمال بروز این اثرات را بالا می‌برند. مشخص‌ترین ریسک فاکتور «سن» است. در افراد زیر 25 سال گیرنده‌های کانابینوییدی غالبا در ماده سفید مغزند. ماده سفید مسئول ارتباطات، یادگیری، حافظه و احساسات است. مصرف مکرر ماریجوانا می‌تواند باعث وقفه در توسعه ماده سفید شود و در توانایی مغز برای برقراری ارتباط اختلال ایجاد می‌کند. در دراز مدت هم به توانایی یادگیری و حل مسئله آسیب می‌زند. فرد مصرف کننده هرچقدر جوانتر باشد، خطر مصرف بیشتر است.
همچنین مصرف ماریجوانا می‌تواند باعث «روان‌پریشی ناشی از ماریجوانا» هم بشود که اغلب در بزرگسالان اتفاقات می‌افتد. علائم آن بعد از ترک مصرف کاهش می‌یابد. اما در موارد معدودی روان پریشی پایدار است. ریسک فاکتور اصلی این اختلال سابقه خانوادگی روان‌پریشی و شیزوفرنی است.
خوشبختانه خطر مرگ دراثر مصرف بیش از حد در این ماده وجود وجود ندارد و حتی باعث ناتوانی هم نمی‌شود. علاوه‌براین، ترک ناگهانی آن هم باعث بروز علائم مرگبار نمی‌شود و ترک آن فقط یک سری تاثیرات خفیف مانند بی‌خوابی، کج خلقی و افسردگی ایجاد می‌کند که آن‌ها هم پس از گذشت چند هفته از ترک رفع می‌شوند.
تاثیرات منفی ماریجوانا برروی مغز بستگی به این دارد که چه کسی هستید اما برخی ریسک فاکتورها احتمال بروز اختلالات را افزایش می‌دهند. برخی ریسک فاکتورها هم هستند که هنوز کشف نشده‌اند که این یعنی هنوز هم برخی خطرات ناشناخته وجود دارند.
