خیلی وقتا سر میز غذا، وقتی بحث سر قرمه‌سبزی و خورشت قیمه می‌شه، انگار وسط یه مسابقه‌ی بوکس قرار می‌گیری. یکی طرفدار پروپاقرص قرمه‌سبزیه، اون یکی هم می‌گه قیمه حرف نداره. اما بذارین یه داستان براتون بگم که شاید دیدتون رو عوض کنه.
یه روز تو خونه‌ی ما، دوباره بحث شد که قرمه‌سبزی بهتره یا قیمه. پدرم که عاشق قرمه‌سبزیه، می‌گفت: «قرمه‌سبزی عطر و بوی خاصی داره که هیچی جای اون رو نمی‌گیره. لوبیا و سبزیجات تازه‌اش، طعم بی‌نظیری بهش می‌ده.» اما مادرم که همیشه طرفدار قیمه بوده، با لبخند جواب داد: «قیمه، با اون لیمو عمانی و سیب‌زمینی‌های سرخ‌شده‌اش، هیچ‌چیزی کم نداره. طعمش موندگاره.»
وسط این بحث داغ، برادرم که عاشق آبگوشت بود، گفت: «بیاین یه کم تنوع بدیم. آبگوشت چی می‌شه؟ نون ترید و گوشت لذیذ، با اون دوغ خنک و ترشی‌هاش، بی‌نظیره!» حرفاش باعث شد همه یه لحظه مکث کنن. حتی پدر و مادر هم به فکر فرو رفتن.
هنوز بحث ادامه داشت که یهو صدای زنگ در بلند شد. پیتزا که تازه از راه رسیده بود، وارد معرکه شد. با لبخندی به سبک ایتالیایی گفت: «سلام دوستان! می‌دونم که هر کدومتون یه سلیقه‌ای دارین، اما بیاین یه چیزی رو قبول کنیم. تنوع همیشه خوبه! شاید یه وقتایی دلتون قرمه‌سبزی بخواد، یه وقتایی قیمه، و یه وقتایی هم یه پیتزای خوشمزه با پنیر کش‌دار!»
همه خندیدیم و انگار که پیتزا حرف دل همه رو زده بود. آره، هر غذایی لذت خودش رو داره و به وقت خودش، بهترینه. قرمه‌سبزی با عطر و طعمش، قیمه با طعم ماندگارش، آبگوشت با سادگی و دلنشینی‌اش و پیتزا با اون حال و هوای جهانی‌اش. مهم اینه که از هر لحظه لذت ببریم و بدونیم که هر کدوم از این غذاها، یه جور دیگه‌ای به زندگی ما رنگ می‌زنن.
پس دفعه‌ی بعدی که سر میز غذا نشستیم و بحث قرمه‌سبزی و قیمه شد، یادمون باشه که هیچ‌کدوم بهتر یا بدتر نیستن؛ فقط هر کدوم یه طعم خاص خودشون رو دارن. و اگه یه روزی هوس تنوع کردیم، می‌تونیم یه آبگوشت خوشمزه درست کنیم یا یه پیتزا سفارش بدیم و از طعم‌های مختلف زندگی لذت ببریم.
نویسنده : مصطفی ارشد
