روز قلم که فرا میرسد، گویی همه جهان به نوایی دیگر گوش فرا میدهد.
قلمها بیدار میشوند و از خواب بلندمدتشان برخاسته و به دستهای عاشق نویسندگان سپرده میشوند؛ دستهایی که سرشار از احساس و اندیشهاند، دستهایی که با هر حرکت، جهانی تازه میآفرینند.
روز قلم، روز نویسندههاست؛ روز کسانی که با جادوی کلمات، دنیایی نوین میسازند، روز آنهایی که در سکوت شبهای تنهایی، با نوری کوچک در دل تاریکی، داستانهایی مینویسند که در دلها جاودانه میشود، نویسندگانی که با هر جمله، زندگی میبخشند و با هر کلمه، عشق میکارند.
این روز، روز تقدیس قلمهایی است که در دستهای نویسندگان، پرواز میکنند و بر صفحههای سفید، نقش و نگاری جاودانه میزنند. قلمهایی که مانند عصای سحرآمیز، میتوانند از هیچ، همه چیز بسازند. از یک نقطهی کوچک، جهانی بیپایان پدید آورند و از سکوت، موسیقی زندگی را بنوازند.
روز قلم، روز احترام به تمامی آنانی است که با شکیبایی و عشق، کلمات را میکاوند و داستانها را مینویسند.
روز نویسندههایی که با دل و جان، احساسات و افکارشان را بر کاغذ میآورند و به ما اجازه میدهند تا در دنیای خیال و واقعیت، سفر کنیم.
به افتخار قلمهایی که با عشق و هنر در دستهای نویسندگان میرقصند، و به افتخار نویسندگانی که با قلمهایشان، جهان را زیباتر میکنند، این روز را گرامی میداریم.
روز قلم، روز نویسندهها مبارک باد، روزی که به ما یادآوری میکند که کلمات، قدرتی فراتر از تصور دارند و نویسندگان، جادوگران این دنیای واژگانی هستند.
نویسنده: مصطفی ارشد