عشق ورزیدن به یک نفر یعنی فراتر از ظاهر او رفتن، عمیقاً به درون روحش سفر کردن و بزرگترین زخم‌هایش را پیدا کردن؛ هر کسی زخمی دارد، جایی که درد می‌کند و هنوز التیام نیافته است.
عشق حقیقی زمانی متجلی می‌شود که تمام محبت و توجه خود را روی آن زخم بریزید، به آرامی و با صبر، آن را مداوا کنید
این نوع عشق، عشق درمانگر است؛ عشقی که نه تنها به همراه بودن و لذت بردن از لحظات خوب محدود نمی‌شود، بلکه در لحظات سخت و دردناک نیز حضوری موثر دارد و می‌تواند زخمی‌ترین قسمت روح را بهبود بخشد و او را دوباره به زندگی امیدوار کند.
نویسنده: مصطفی ارشد
