نمی دونم چطور به خودم بفهمون که استمرار و مداومت در هرچیزی مهمتر از کمیت و کیفیت انجامشهست
اول انقدر کار کوچیک و سادش کن و در عوضش استمرار و مداومت داشته باش، بالاخره اونکار به نتیجه میرسه
ساده سازی روش جالبی برای استمرار ورزیدن
حتی همین الانش ذهنم به شدت فرار میکنه. و خوشش نمیاد.
بزور امدم که بنویسم. گفتم فقط بنویس
اشکالی نداره که جملاتت خوب نیستن
اشکال نداره که پرمحتوا نیستن و حتی کاملا زرد و تو خالی باشن
اشکالی نداره که حتی بی فایدست
اشکالی نداره که کوتاهست و خوانایی پایینی داره
و کلی اشکالی نداره دیگ... که در نهایت بشینم و چند کلمه بنویسم(البته دراز کشیدم😅)
خیلی از کارهای که نباید انجام بدیم با کاهش حجم فعالیتش درونش غرق میشیم. مثل چرخیدن تو اینستا
حالا یه دقیقه برم اینستا چیزی نمیشه... که میبینی دو ساعت گذشت.
اما وقتی پای کارهای مفید میرسه به شدت به کیفیت و کمیت انجامش فکر میکنی و انقدر توقع تو میبری بالا که حتی استادهای اون کار هم همچین کاری نمیکنن
و ذهن هم از این همه حجم کار و انرژی فرار میکنه
بُعد زمان یکی از مهمترین بُعدی که تقریبا همیشه فراموشش میکنم. مگر در شرایطی که زمان مشخصی داشته باشه. مثل شب امتحان و دوره امتحانات
به هرحالا این نوشته، شد یه نوشته سطح پایین
نه قرار ویرایشش کنم
و در لحظه که کلماتش به ذهنممیرسه رو مینویسم.
هرچند با یه تغییر کوچولو
۲۲ اسفند ۱۴۰۳. 06:37
